შეინახე დანის საიდუმლო

თავი 22

-ბატონო რიუ თქვენ სახელოსნოში მუშაობა? ნამდვილად გინდათ რომ ჩვენზე ჭორები აგორდეს? ჯერ არაფერი ხდება და ჩვენი ფოტოების გამოსყიდვა უკვე დაგჭირდათ, რა იქნება თქვენ სახლთან რომ დამაფიქსირონ? დედაჩემი ნამდვილად მოკვდება, ტელევიზიით რომ გაიგოს თქვენთან აგორებული ახალი ჭორის შესახებ.

თათბირის შემდეგ ნაგროვები პანიკის რიუსთან ამონთხევა, გრძელი დღის რუტინულად გავლის და მატეოს დაძინების შემდეგ საბოლოოდ შევძელი.

უკვე ჩვევად ქცეული ღამის საუბრების მთავარი ობიექტი ამჯერად მე უნდა ვყოფილიყავი.

ბატონი დანის სახლში მოყვანილი გადამღები ჯგუფი მატეოსთვის და ჩემთვის საფრთხეს წარმოადგენდა. ერთ არასწორ ნაბიჯსაც კი შეეძლო ამდენი ხნის ნანახი საიდუმლოს გათქმა, მაგრამ რატომღაც მისაღებ ოთახში ვისკის ჭიქით ხელში მჯდომი რიუსთვის ეს საფრხეს არ წარმოადგენდა.

-ჯერ?_ჩემი მონოლოგიდან ამოღებული ერთადერთი სიტყვით დაინტერესებულმა უცნაური მზერით წარბის შეუხრელად ამომხედა და ჭიქიდან სასმელი მოსვა.

შიშისგან ატეხილი პანიკისას წამოროშილი ერთი სიტყვა რიუსთვის ახალ სათამაშოდ ისე ვაქციე თავადაც ვერ გავიაზრე.

მიუხედავად იმისა რომ კარგად იცოდა ამ სიტყვისთვის მნიშვნელოვანი დატვირთვა არ მიმინიჭებია, ჩემი ყურადღების გადატანას ამით მაინც ცდილობდა.

-იცი რასაც ვგულისხმობ!_მისი სიმშვიდითა და ცბიერებით გაბრაზებულმა მტკიცედ განვუცხადე და ჩემი ქმედებით ნათლად მივანიშნე, რომ ამ თემაზე სერიოზულად საუბარი მჭირდებოდა.

- უბრალოდ დამშვიდდი გრეის და მომენდე. აბა რა გინდოდა მეთქვა?
ვილიამსბურგში ფარეხში მიტოვებულ სახელოსნოში გამეგზავნე? თავად ამბობდი რომ მუშაობა დროში გაწელილი პროცესი იყო. არც მე და არც შენ არ შეგვეძლო ამხელა გზაზე საათობით გვევლო და ჩვენ-ჩვენი პასუხისმგებლობები გვერდით გადაგვედო. მატეოს მთელი დღით მარტო დატოვებდი? ჩემი სახელოსნოს იდეა ამ შემთხვევაში საუკეთესო გამოსავალი იყო. გადამღები ჯგუფი მატეოს არყოფნის პერიოდში გადაიღებს, შენ კი მუშაობას ღამითაც გააგრძელებ. ვერავინ იტყვის, რომ ერთმანეთს საიდუმლოდ ვხვდებით, რადგან ყველას ეცოდინება რომ ჩვენ შორის მხოლოდ თანამშრომლობაა. ასე ვერც ჩემი საიდუმლო ფოტოგრაფის ფოტოებს ექნება აზრი.