Part.44(Final) Zawgyi

437 19 0
                                    

Zawgyi

ကားေပၚကဆင္းလာၿပီးလက္ပန္အပ်င္းေၾကာ
ဆန္႔မိသည္၊ခရီးေလးထြက္ရမယ္ဆိုေတာ့ေပ်ာ္
ေနလိုက္ရတာ၊ဘယ္လိုလူကနယ္ဘက္ကိုေျခဆန္႔
ခဲ့လည္းမသိဘူး၊ေ႐ႊဘိုခ႐ိုင္ထဲက'ကန္႔ဘလူၿမိဳ႕'
ကိုအလည္ထြက္မယ္ဆိုၿပီးသြန္းေခၚတာေၾကာင့္
လိုက္လာခဲ့တာပင္၊ကန္႔ဘလူကလည္းၿမိဳ႕တစ္ခု
ျဖစ္ေပမဲ့ခရီးေဝးလို႔လက္ပန္ေျပာေနရတာပင္၊
မႏၲေလးကေနစီးလာရတာမို႔အနည္းငယ္
ေတာ့ခရီးပန္းေနမိသည္၊

"သြန္း..ၿမိဳ႕ေလးကေနခ်င္စရာေလးေနာ္"

"အင္း..ငါေနဖို႔စီစဥ္ထားတယ္အဲ့ကိုသြားၾကမယ္
အခုေတာ့နင္တို႔ဗိုက္ဆာေနၾကၿပီမလား..တစ္ခုခု
ဝင္စားၾကမယ္ေလ"

"မာညီေရ..တထုထုစားလို႔ရဝူးေယ..တထုထုက
ဒုတ္ထ(ဒုကၡ)‌ေရာက္ယယ္တဲ့..တထုထုစားဝူး"

သမီးအေျပာေၾကာင့္သြန္းမွာခရီးပန္းေနတာ‌
ေတာင္ေပ်ာက္ခ်င္သြားသည္၊ဒါကိုေတာ့
ေဒၚဆည္းဆာေရာင္ျခည္ကို႐ွင္းခိုင္းရမည္၊သူ
ေျပာထားတာဆိုတာသူပဲ႐ွင္းတက္မွာ

"ပူတူး..သမီးကို႐ွင္းျပလိုက္ပါအုံး..တစ္ခုခုက
ဒုကၡေရာက္တက္တယ္တဲ့..မစားဘူးလုပ္ေန
တယ္"

"သမီး..တစ္ခုခုဆိုတာက..ဘယ္လိုေျပာရမလဲ"

ကေလးကိုဘယ္လိုေျဖ႐ွင္းရမလဲမသိျဖစ္ေနတဲ့
ဆည္းဆာကို‌ၾကည့္ၿပီးက်န္တဲ့သုံးေယာက္က‌
ေတာ့ျပဳံးေနၾကေလသည္၊ညဏ္ႀကီး႐ွင္ႀကီးက
ဘယ္လိုေျပာမလဲဆိုတာကိုသိခ်င္ေနတယ္
ဆိုရင္ပိုမွန္လိမ့္မည္။

"အာ..သမီးကိုအဲ့ဒီတစ္ခုခုမေကြၽးဘူးေနာ္
ထမင္းပဲေကြၽးမယ္..ဟုတ္လား"

"ဟုတ္..တထုထုစားဝူးေနာ္..ေမေမေရာမာညီေရာ
တီတီခ်ားနဲ႔တီတီက်ိဳေရာစားရဝူး"

"ဟုတ္ပါၿပီ..မစားဘူးေနာ္..လာေမေမ့ဆီကို"

"ဟုတ္"

သမီးကိုခ်ီၿပီးဆိုင္ထဲအရင္ဝင္သြားတဲ့ဆည္းဆာ
ေၾကာင့္သြန္းအေနာက္ကေနအျမန္ေျပးလိုက္ရ
ေလသည္၊ကိုယ့္မ်က္စိေ႐ွ႕ကေနတစ္ျခားဘယ္
ေနရာမ်ိဳးမွာမဆိုစိတ္မခ်ႏိုင္တာေၾကာင့္ပင္၊

သြန္းတို႔ဆိုင္ထဲဝင္သြားေတာ့႐ြယ္ဇင္ကလက္ပန္
ကိုဆြဲကာလိုက္ဝင္မလို႔လုပ္တုန္း

ရေသူမလေးရဲ့ချစ်သက်သေWhere stories live. Discover now