Falling In Love With My Husband.

အခန်း ၃

"ချမ်း..သူက လင်းမြတ်..သူကထက်ပိုင်..ကိုယ့်ကိုခင်သလိုပဲသူတို့ကိုခင်လို့ရတယ်တယ်"

"ဟုတ်ကဲ့..တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ်..ကျွန်တော်က ချမ်း ပါ"

ချမ်း ကနှုတ်ဆက်ရင်း စဉ်းစားသလို လင်းမြတ်တို့ကိုသေချာကြည့်လာသည်။ဒီနှစ်ယောက်ကို သူ မြင်ဖူးနေသလိုပဲ။

"ဟုတ်ကဲ့..ဟုတ်ကဲ့ တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ်"

လင်းမြတ်က ပြာပြာသလဲပြန်နှုတ်ဆက်သည်။ဟိုနေ့ညနေက အမှောင်ထဲမှာမို့ ချမ်း သူတို့ကိုသေချာမမှတ်မိတာပဲကျေးဇူး တင်ရမည်။ထက်ပိုင်က ချမ်း ကိုလေ့လာသလိုစူးစမ်းကြည့်နေသည်။အနီးကပ်မြင်ရကာမှ ဒီကောင်လေး တော်တော်လှမှန်းသိသာသည်။လှတယ် ဆိုတာက သူနဲ့ပိုသင့်တော်မည်ထင်သည်။ဆံပင် ကေ ဖောင်းဖောင်းလေးက ရှေ့နဖူးတွင်ဝေ့ဝဲနေသည်။အသားအရည်က သူတို့နှင့်ယှဉ်လျှင်သိသိသာသာဖြူနုနေတာဖြစ်သည်။အရပ်က ထက်ပိုင်တို့နဲ့မတိမ်းမယိမ်း။မျက်နှာလေးက ခပ်တည်တည်ဖြစ်ကာ နည်းနည်းတော့ မာနကြီးပုံထင်ရသည်။သို့ပေမဲ့ နေ နဲ့ဆိုရင်တော့ ဒီကောင်လေး မျက်နှာက ပျော့ပျောင်းနေသည်။

တစ်ခါတစ်လေ နေတို့က ရပ်ကွက်အစွန်ဆုံးဒီ ထန်းရည်ဆိုင်ဘက်ရောက်လာတတ်ကြသည်။အရက်ကိုတော့ နေတို့ သူငယ်ချင်းသုံးယောက်လုံးမသောက်ကြပေမဲ့ ထန်းရည်တော့ တစ်ခါတစ်လေသောက်ဖြစ်ကြသည်။ထန်းပင်တွေ လေးငါးဆယ်ပင် ရှိသည့် ထန်းတောတည်းမှာမို့ ထန်းရည်စစ်စစ်ရသည်။ထန်းရည်ဆိုင်လေးကသပ်သပ်ရပ်ရပ်ဖြစ်ကာ ဆိုင်တွင်းရော ဆိုင်ပြင်ရော စားပွဲခုံတွေခုံပုလေးတွေချပေးထားသည်။အမြည်းလည်း အစုံရသည်မို့ ထန်းရည်ဆိုင်လေးက လူစည်သည်။နေ အလုပ်ကပြန်လာကာမှ ထန်းရည်ဆိုင်ဘက်ထွက်ခဲ့ကြသည်မို့ ညနေခင်းအချိန်ဖြစ်သည်။

"ချမ်း..ရော့ ဗျာ သောက် ခင်ဗျားတို့ မြို့မှာဆိုဒီလို ထန်းရည်စစ်စစ်သောက်ရမှာမဟုတ်ဘူး"

လင်းမြတ်က ထန်းရည်တစ်ခွက် ချမ်း ရှေ့ တိုးပေးလိုက်ရင်းပြောသည်။နေက ထန်းရည်ခွက်ကိုလှမ်းယူလိုက်ကာ...

"  မင်း.သောက်နိုင်မှာမဟုတ်ဘူး ထန်းရည်ချိူပဲသောက်..."

ထန်းရည်ချိူတစ်ခွက်ငှဲ့ပေးသည်။ချမ်း နေငှဲ့ပေးသည့်ထန်းရည်ချိူခွက်လေးကိုကိုင်ရင်းနေ့ လက်ထဲရောက်သွားသည့်ထန်းရည်ခွက်လေးကို နှမြောတသစွာကြည့်သည်။သူ ထန်းရည်ချိူကြိုက်ပေမဲ့ ထန်းရည်စစ်စစ်ချဉ်ခါးခါးလေးကို ပိုသောက်ချင်သည်။