Falling In Love With My Husband.

အခန်း 28

"အ!...ဟင့်"

"ဟာ့...."

နေ့အပေါ်မှ ထိုင်ကာ လှုပ်ရှားနေသည့် ချမ်း ရဲ့ကွေ့ကောက်‌ကြောင်း‌ပေါ်နေသော ခန်ဓာကိုယ်လေးက ခြင်ထောင်ပါးပါးမှာ အရိပ်ထင်ဟပ်လျက်။ညည်းညူသံအချိူ့၊အသားချင်း ရိုက်ခတ်သံ အချိူ့က တဲငယ်လေးထဲ ပေါ်ထွက်နေသည်။နေနဲ့ချမ်း ကိုမျိူးတို့ နွားတင်းကုပ်ထဲ ရောက်ရှိနေခြင်းဖြစ်သည်။နွားတင်းကုပ်ဟုဆိုသော်လည်း နွားစာအဖြစ်သိုလှောင်ထားသည့် ကောက်ရိုး၊ပဲမှော်တွေ ကုန်သွားသည်မှာ တော်တော်ကြာပြီဖြစ်၍ ခြေတံရှည်တဲလေးက သန့်ရှင်းသပ်ရပ်နေသည်။

နေ့လည်နေ့ခင်း ဆို ဒီခြေတံရှည်တဲလေးက လေသာတတ်သည်ဖြစ်၍ နေ့လည်နေ့ခင်းတရေးတမော အိပ်ရန် မနော်က ရှင်းလင်းကာ ဖျားခင်းထားမို့ နေနဲ့ချမ်းအတွက် အဆင်သင့်ဖြစ်သွားသည်။အိမ်လေးထဲပူသည်ဟူသော အကြောင်းပြချက်ဖြင့် ဒီနွားတင်းကုပ်လေးထဲရောက်လာကာ နှစ်ယောက်သား ကဲနေကြတော့သည်။

"အ!...ဟင့်!..မောင်"

ချမ်း မောင့် သဘောအတိုင်း မောင့်ပေါ်မှာ ထိုင်ကာ လှုပ်ရှားပေးနေရသည်မှာ အချိန်အတော်ကြာပြီမို့ အားအင်လျော့ကာ နှေးကွေးလာရသည်။နေ က အားမ‌ရသလို ချမ်း ခါးကျင်ကျင်လေးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ အောက်မှလှုပ်ရှားလာသည်။

"shit!..နွေးနေတာပဲ"

"ဟင့်!..မောင်"

နေ့ကိုယ်ပေါ်မှ ချမ်း ကိုယ်လုံးလေးက နီရဲတွတ်နေသလို သာယာမှုစွန်းထင်းနေသော မျက်နှာလေးက ချွေးတွေစို့လျက်။နေ အောက်ကလှုပ်ရှားနေရင်းအား မရစွာ ချမ်း ကိုယ်လုံးလေးကို သူ့ကိုယ်အောက်ပို့ကာ ခေါင်းအုံးပေါ်လှဲစေသည်။သွယ်စပ်ထားသော နေရာက ကွဲကွာသွားခြင်းမရှိ။နေက ချမ်း ခြေထောက်ဖြူဖြူ‌လေးနှစ်ဖက်ကို သူ့တံတောင်ကွေးဖြင့် မတင်ထားပြီး ချမ်း နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်ယူသည်။

နမ်းနေရင်း နေ လှုပ်ရှားမှုတွေကိုပြန်လည်စတင်သည်။တစ်ချက်တစ်ချက်ဆိုသလို ထိထိမိမိလှုပ်ရှားမှုကြောင့် ချမ်း နေ့ အနမ်းတွေကိုတောင် ပြန်လည်မတုံ့ပြန်နိုင်တော့ဘဲ မခံနိုင်သလို နေ့ နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ယူလာသည်။