@អាផាកមីន៍
ក្រឹក!!
ក្រាក!!
ទ្វារទង្គិចនាំឱ្យឮសូរសំឡេងដាស់ញាតិអ្នកកំលោះសោកសៅឱ្យរហ័សបែរខ្លួនមកសម្លឹងមើលម្ចាស់អាផាកមីន៍មួយទាំងមូលតាមដោយអារម្មណ៍ឆ្លេឆ្លា។ កាលបើឃើញ ថេយ៉ុង យួរថង់ក្រដាសដាក់អាហារដើរចូលមក ធ្វើឱ្យគេឃ្លានសឹងតែរមួលដាច់ក្រពះស្លាប់។ ជុងហ្គុក ញញិម តាមក្រោកមកជួយយួរអីវ៉ាន់រណែងរណោងមកកាន់ជាប់និងដៃដោយមិនភ្លេចសម្លឹងមើលមុខ ថេយ៉ុង បន្តិចផងដែរ។
“ឃ្លានទេ? យកទៅញាំទៅ!”
“អរគុណណាស់!” ជុងហ្គុក យួរថង់អាហារដើរមករកតុអង្គុយញាំយ៉ាងមានរបៀប។
“រសៀលនេះ ឆ្លៀតរកពេលទៅហាត់ប្រាណខ្លះទៅ រាងកាយរបស់ឯងចុះខ្សោយណាស់ ធាត់ស្គម វាអាស្រ័យទៅលើផ្នែកសុខភាពដែរ បើមិនអ៊ីចឹងទេឡើងគីឡូពិបាកណាស់!” ថេយ៉ុង ទើបនិងចាប់អារម្មណ៍ពីរូបរាងខ្លួនឯងដែរ ដែលមានសភាពខុសប្លែកពីមុន មួយរយៈនេះគេញាំអាហារឡើងគីឡូលើសចំណុះច្រើនណាស់ មានអារម្មណ៍ថាដងខ្លួនប្រែប្រួលមិនសូវស្អាត មិនសូវ Slim ដូចកាលពីមុនសោះ។
“បាទ!”
“ចេះឆ្លើយអីក្រៅពីពាក្យថាបាទទេ?” មាត់ដែលទំពារអាហារស្រាប់តែឈប់ វិនាទីកែវភ្នែកដ៏មុតស្រួចស្រាប់តែបាញ់ទៅសម្លឹងមើលរាងកាយននលគកដែលឈរបង្អួតសម្រស់ចំពោះមុខកញ្ចក់ទាំងអារម្មណ៍តក់ស្លុត។
“ខ្ញុំមិនដឹងថាត្រូវឆ្លើយថាយ៉ាងម៉េច!” ជុងហ្គុក ងាកមកឱនមុខចុះប្រឹងញាំអាហារ សូម្បីតែគ្រាប់ញើស ក៏ហូរចុះមកប៉ប្រិច ទន្ទឹមនឹងចង្វាក់បេះដូងដែលលោតបោកញាប់ក្នុងក្រអៅចិត្តផងដែរ។
“សុំមើលមុខបន្តិច!” ប្រអប់ដៃត្រជាក់ល្អូកចូលមកចាប់ក្រសោបចង្ការាងក្រាស់ផ្ញើយឡើង កែវភ្នែកទាំងសងបានប្រទះទៅឃើញចង្កេះតូចអង្ក្រងនិងចុងដើមទ្រូងតូចច្រម៉ក់ៗបូករួមទាំងគល់ភ្លៅស្រឡូនស្រឡៅ កាលបើទាក់ទើរខ្សែភ្នែកដូច្នេះទៅហើយធ្វើឱ្យនាយកំលោះរអៀសខ្លួនអង្គុយលែងជាប់កៅអីទៀតហើយ។
“គួរតែសាកប្រើផលិតផលខ្លះ ដើម្បីព្យាបាលមុខស្នាមនិងមុនដែរ ប៉ុន្តែគួរតែប្រើម៉ាកអីទើបល្អ?” ថេយ៉ុង គិតបន្តិច ឈរទ្រឹងមិនបានប៉ុន្មានក៏មានអារម្មណ៍ស្រេវស្រាញព្រឺរងារពេញទាំងខ្លួន ចាប់ខាំមាត់ ខ្ញាំស្មារីកក្រអាញ ខណៈបបូរមាត់រប៉ិលរប៉ូចស្រាប់តែលិឍបឺតជញ្ជក់ទៅលើចុងទ្រូងតូចច្រមិចខាំញិចយ៉ាងប្រហើន។
“ឯងចូលចិត្តឬ?” ជុងហ្គុក ងក់ក្បាលឈ្មុលបឺតជញ្ជក់ទ្រូង ថេយ៉ុង ដៃស្រវាឱបចង្កេះតូចអង្ក្រងជាប់ពុំលែង។
