“ប៉ូលិស!” ថេអីន សំដែងទឹកមុខភ្ញាក់ផ្អើល ក្រឡេកទៅមើលខាងស្តាំដៃក៏ឃើញថាវត្តមានស្វាមីបែរជាឈរកៀកក្បែរម្តាយខ្លួនទាំងទឹកមុខស្មឿគហាក់ដូចជាមានរឿងអ្វីកំពុងតែលាក់បាំង។
នាងឱបកូនយ៉ាងជាប់ ហើយស្រាប់តែយំឈូរចេញមករហេមរហាមបីដូចជាមនុស្សបានប្រព្រឹត្តរឿងទោសកំហុសធ្ងន់ធ្ងរដោយខ្លួនឯង។
“ម៉ាក់!” ថេយ៉ុង ទើបតែមកដល់ក៏ឧទានទៅកាន់ម្តាយ ហើយក៏មិនភ្លេចសំដែងទឹកមុខងឿងឆ្ងល់ជាខ្លាំង កាលបើឃើញវត្តមានរបស់ប៉ូលិសដែលចុះមកឈរលោមព័ទ្ធបន្ទប់សម្រាកព្យាបាលទូទៅក្នុងមន្ទីពេទ្យផងដែរ។
“ជុងហ្គុក..និយាយរឿងទាំងអស់ចេញមក!” លោកស្រីហ្គូហ្សិន ស្រែកហៅនាយកូនប្រសារ ដើម្បីឱ្យគេចេញមុខមកបកស្រាយអាថកំបាំងគ្រប់យ៉ាងនិងបកស្បែកមុខនាងកូនជើងល្អម្នាក់នេះដើម្បីលាងភាពស្អុយកខ្វក់រួមទាំងបង្ហាញពីភាពស្អាតស្អំរបស់ខ្លួនឱ្យគ្រប់គ្នាបានឃើញជាក់ច្បាស់ផ្ទាល់នឹងភ្នែកផងដែរ។
“ដើមឡើយ ខ្ញុំមកធ្វើការ បម្រើការងារក្នុងក្រុមហ៊ុនជាប្រធាននៃ Clothing Company ដែលត្រូវបានលោកប៉ា ហ្វីឌ័រ តែងតាំងឱ្យក្លាយទៅជាប្រធានគ្រប់គ្រង បន្ទាប់មកគាត់ក៏បានរកមនុស្សមកបង្រៀនខ្ញុំពីការងារបន្ថែម ហើយចាត់ឱ្យមនុស្សស្រីម្នាក់មានឈ្មោះថា គីម ខារ៉ា មកបង្រៀនខ្ញុំ ដោយស្រីម្នាក់នោះបានស្គាល់គ្នាជិតស្និទ្ធជាមួយនឹងបងថ្លៃ ថេអីន!” ថេអីន ឮហើយឆោឡោកញ្ជ្រោលខ្លួនទាំងសរសៃខ្ចី ស្រែកលាន់ឮសូរទ្រហឹងអឺងកងទាំងទឹកមុខខឹងសម្បារ÷
“មិនពិត..មិនពិតទេ..គេនិយាយកុហក គ្រប់គ្នា..គ្រប់គ្នាកុំស្តាប់សម្តីរបស់គេ!” នាងស្រែកបីដូចជាមនុស្សវិកលចរិត ប៉ុន្តែទោះបីជានាងព្យាយាមស្រែកខ្លាំងៗយ៉ាងណាក៏គេមិនព្រមស្តាប់ដែរ។
“ក្រោយមកពួកនាងក៏បានរៀបចំផែនការ ដើម្បីឱ្យខ្ញុំទៅជួបនៅឯខន់ដូ ឆ្លៀតពេលបង្រៀនខ្ញុំ នាងខារ៉ា ក៏បានលួចយកទិន្នន័យគម្រោងការងារក្នុងក្រុមហ៊ុន ទាំងគម្រោងការឌីហ្សាញ និងការជ្រើសរើសម៉ូដសម្លៀកបំពាក់ ព្រមទាំងបានលួចយកសាច់ប្រាក់ដែលត្រូវទូទាត់ទៅឱ្យបុគ្គលិក គិតជាលុយដុល្លាររាប់លានថែមទៀត ទម្រាំដល់ពេលដែលខ្ញុំបានដឹង រឿងនេះវាកន្លងទៅអស់ពេលជាងមួយខែទៅហើយ បន្ទាប់ពីខ្ញុំមានបញ្ហាវិវាទធំជាមួយឪពុកកូនត្រកូល គីម..គីម ជុងយ៉ុក..!”
