ទីក្រុង Seoul
ងារជាអគ្គនាយកក្រុមហ៊ុន..
កាលដែលមកឈរឈ្មោះជាអគ្គនាយកក្រុមហ៊ុនបានធ្វើឱ្យ ជុងហ្គុក មានការភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងខ្លាំង ដ្បិតខ្លួនស្រាប់តែទទួលបានការតែងតាំងថ្មីមួយពីអតីតអគ្គនាយកចាស់ដែលជាជនជាតិរុស្ស៊ី លោក ហ្វីឌ័រ បានសម្រេចចិត្តប្រគល់ការងារកាន់កាប់មុខតំណែងចាស់ទាំងនេះទៅឱ្យ ជុងហ្គុក ផ្តាច់មុខចាត់ទុកជាគុណតម្លៃដែលនាយបានខិតខំប្រឹងប្រែងធ្វើការយ៉ាងសកម្មនិងគ្រប់គ្រង Clothing Company រហូតមកទល់និងពេលនេះ វាក៏ជាផលតបស្នងដ៏ស័ក្តិសមបំផុតសម្រាប់រូបគេដូច្នេះផងដែរ។
“ងាកមកណេះអូនចងក្រវាត់កឱ្យបង!” ថេយ៉ុង លូកដៃចូលទៅជួយទាញក្រវាត់កឱ្យស្វាមី ព្យាយាមផ្ចិតផ្ចង់សម្លឹងមើលភាពខ្វះខាតលើដងខ្លួនលោកប្តីឱ្យបានស្អាតបាតគ្រប់ជ្រុងជ្រោយរួចសព្វទើបញញិម មើលឃើញ ជុងហ្គុក ស្លៀកពាក់បែបសង្ហាៗតែងខ្លួនរបៀបមនុស្សប្រុសចាស់ទុំយ៉ាងនេះ ក្នុងកែវភ្នែករបស់គេពិតជាមានក្តីសុខខ្លាំងណាស់។
“រឿងខ្លះវារញេរញៃស្មុគស្មាញដល់ម្លឹងឬអូន?” ជុងហ្គុក ស្រាប់តែពោលពាក្យសួរចម្ងល់ដ៏សែនឆ្ងល់យ៉ាងនេះឡើងមក ក្នុងកែវភ្នែករបស់គេពោពេញទៅដោយសំណួរជាច្រើន ដែលបានសម្លឹងនិងបង្ហាញឱ្យ ថេយ៉ុង បានមើលឃើញយ៉ាងច្បាស់។
“បើអូនរំឭកទៅក៏បងព្យាយាមគិតនឹកមិនឃើញដដែល កុំព្យាយាមទៀតអី ពេលនេះបងជាអ្នកណា? បងត្រូវតែរៀនស្គាល់ពីខ្លួនឯងឱ្យបានច្បាស់ ហើយរស់នៅក្នុងបច្ចុប្បន្ន ប្រើជីវិតរស់នៅឱ្យបានល្អបំផុតឮទេ?” ថេយ៉ុង ស្ទាបលើថ្ពាល់រាងក្រាស់ ជួយផ្តល់កម្លាំងចិត្តឱ្យស្វាមីក្នុងនាមជាភរិយាដ៏ល្អបំផុត។
“អូនទៅជាមួយបងណា បងចង់ឃើញអូននៅរង់ចាំផ្តល់កម្លាំងចិត្តឱ្យបង!” ជុងហ្គុក ទាញ ថេយ៉ុង មកឱបពិតខ្លួនរាងតូចជាប់នឹងដើមទ្រូងបន្តិច រួចញញិមសម្លឹងមើលកែវភ្នែកពេញប្រៀបទៅដោយសេចក្តីស្រលាញ់។
“អូខេ..អូននិងទៅ!”
“សឺត!!” និយាយចប់ ជុងហ្គុក ផ្តល់ស្នាមថើបទៅលើថ្ពាល់ទន់ល្មើយភរិយាមួយខ្សឺត ចាត់ទុកថាការថើបនេះអាចជាថាមពលដ៏មានន័យបំផុតក្នុងកម្លាំងចិត្តនិងចង្វាក់បេះដូងរបស់គេផងទៅចុះ។
