Queen's Archer ( GxG) 💍

Chapter 25

Napakagat naman ako ng labi at hindi makatingin sa gawi ni Shantelle.

"Spill." Shantelle said sternly.

"David told Yvette to intentionally lose the game in exchanged for Saphire's heart." Saryia looked at me and sighed.

Nakita ko naman ang pagkakunot ng noo ni Shantelle ng binaling nito ang tingin niya sa akin. "You believed this jerk?!" Di makapaniwalang bigkas nito habang tinuturo si David na nakahandusay parin sa sahig. "Yvette, you could've lose your scholarship!" Napataas narin ang boses nito.

"I have no choice." Hindi ko alam na umiiyak na pala ako dahil naramdaman ko nalang ang patuloy na pag-agos ng aking mga luha. "I'd rather lose my scholarship than lose my sister."

"Then why did you keep it a secret from us." Nagtatampo naman nitong saad at napayuko na dahil umiiyak na rin ito. Pati rin si Saryia ay umiiyak na.

"I'm sorry. My mind was really clouded at that time. I didn't know what to do anymore. Sobrang nahihiya na ako sainyong dalawa saka sa mga magulang niyo." Lumapit naman ako sa kanilang dalawa at hinawakan ang tig-isa nilang kamay at humingi ng tawad. "Please, forgive me."

"Alam mo naman na parang magkapatid na tayong tatlo diba? Kaya kahit anong mangyari tutulungan ka namin kahit mataas pa 'yang pride mo." Marahan naman nila akong niyakap. "Mahal na mahal ka namin, Yvette."

Mas lalo naman akong napaiyak. "Mahal na mahal ko din kayong dalawa."

"Ate?" Napabalikwas ako ng yakap sa dalawa ng marinig ko ang boses ni Cassia sa aking likuran.

"Anak, is everything alright?" Nag-aalalang tanong naman ng ina ni Shantelle.

Siya nga pala ang nagsundo kay Cassia. Nakarating na pala sila.

"Shit. I don't want Cassia saw my bruised face." Bulong ko sa dalawa kong kaibigan.

Napabaling naman ang tingin ni Shantelle sa mommy nito. "Mom, I'll explain everything later. But for now, can you take Cassia out?"

"Alright." Sagot naman ng mommy nito at lumapit sa gawi namin at hinalikan sa pisngi si Shantelle at Saryia, nang mapatingin ito sa gawi ko ay napasinghap naman ito. "What happed to you, darling??" Nabalot naman ng pag-aalala ang mukha nito.

"Ate? Are you okay? Why are you crying again?" Hinawakan naman ni Cassia ang laylayan ng damit ko sa likuran.

"I'm alright po, Tita." Nginitian ko naman ito. "Pwede po bang ilabas niyo po muna si Cassia, ayaw ko po kasing makita niya ako sa ganitong kalagayan." Mahinang pakiusap ko dito.

Tumango-tango naman ito. "We'll treat your wounds later." Wika nito at hinalikan ako ng marahan sa noo.

"Salamat po, tita." Ang swerte-swerte talaga namin magkakapatid sa kanila.

"Sweetie, let's go out first?" Narinig kong wika ni Tita kay Cassia.

"Momsy, I wanna see ate first. I haven't kissed her yet po." Mahahalata ko naman sa boses ni Cassia na parang naiiyak na ito.

"Assia, ate is fine, I'll see you later okay? For now go with momsy." Kinagat ko naman ang ibabang labi ko para pigilan ang sarili kong maiyak. "Ate will give you lots of kisses later."

"Promise me, you are okay?"

I smiled. "Ate is okay."

"Promise?" Napailing nalang ako.

I sighed. "Promise." and then I crossed my fingers.

"I love you, Ate." Binitawan na nito ang pagkahawak sa aking damit.