Queen's Archer ( GxG) 💍

Chapter 37

Where am I?

Why am I in a room that smells like I'm in heaven?

What happened?

I creased my eyebrows as I scanned the whole room.

Ang ganda nito at napakalaki pa. Naagaw naman ang pansin ko ng bumukas ang pintuan at iniluwa do'n si Miss Cromwell?

Miss Cromwell? Bakit siya andito?

Sa pagkakaalam ko, nahimatay ako kanina sa bahay dahil sa sobrang sakit ng tiyan ko. Hindi ko na nga natapos lutuin iyong babaunin ng mga kapatid ko.

Sa isipin ay bigla akong napabangon pero agad din napangiwi ng makaramdam ako ng kirot sa akin tiyan. Nang tignan ko ito ay nakabalot ito ng bandage.

Ngayon ko lang din napansin na naka-dextrose pala ako.

"Please be careful, you're not healed yet." Malumanay na wika nito at tinulungan akong makaupo ng maayos sa kama.

Shit naman. Wala sa sarili akong napahawak sa aking dibdib nang magsimula na naman tumibok ng malakas ang aking puso.

Bakit ba kasi andito si Miss Cromwell. Sobrang lapit niya. Kaamoy nito ang buong kwarto.

"Gwen. Are you okay?" Nag-aalala naman nitong tanong. "May masakit pa ba sayo?"

Oh my gosh. Mga kapatid ko. Inuna ko pa ang kalandian.

"M-Miss nasaan po ako? Mga kapatid ko po?" Nahihiyang tanong ko dito habang nasa kama lang ang tingin.

Hindi ko siya kayang tignan sa mata, baka maulit muli iyong nangyari sa classroom na makalimutan kong huminga.

"They're fine." Sagot naman ni Miss Cromwell.

"Sa pagkakaalam ko kapag nagising na ang pasyente tinatawag agad ang doctor." Napatingin naman ako sa pintuan ng pumasok doon si Miss Kim kasama si Prof Griffin at mga kaibigan ko.

Hala? Anong meron? Bakit sila andito? Bakit may doctor? Mukhang wala naman ako sa hospital dahil halata naman nasa isang kwarto ako, isang malaki at napakabangong kwarto.

"Yve. You scared me." Ani ni Shantelle, namamaga naman ang mga mata nito. Umiyak ba siya?

"Uh. Anong nangyayari?" Nagtatakang tanong ko. "Umiyak ba kayo? Bakit namamaga mga mata niyo?"

Nagkatinginan naman sila na wari ba'y naguguluhan din.

"Doc, how is she?" May lumapit naman sa akin na lalaki, ito ata ang doctor pero ang suot nito ay parang nasa bahay lang siya.

Kinausap naman ako ng doctor at in-examine. Ilang sandali pa ay natapos rin ito.

"She's stable now. Call me when she farted already." Yawa. Tang-ina. Puta. Ano raw? Utot?

I gasped. "Utot? Tama ba pagkarinig ko?!"

The doctor nodded. "Miss Martinez, you have appendicitis but don't worry we already removed it yesterday."

"Huh?" Mas lalo naman akong naguluhan. "I have what?"

"Appendicitis." The doctor replied.

"And you removed it yesterday?" I asked again.

"Yes."

"How? I can't remember anything. All I remember is I'm with my sister's and then my stomach start to hurt and I passed out and then I woked up here?" I said.

Narinig ko naman ang pag-singhap ng mga kaibigan ko.

"You don't remember what happened yesterday?" The doctor asked.