Η αγαπη ηρθε απο μακρια

Κεφάλαιο 5

Δυο ημερες αργοτερα , η Αντα με τον Μιχαλη και τον Γιωργη ειχαν βγει στα Χανια για φαγητο .

Το ζευγαρι ειχε επιστρεψει το πρωι απο το ταξιδι του και το βραδυ ειχαν βγει ολοι μαζι με τον μικρο για φαγητο για να τον κανουν να συνηθισει γρηγοροτερα στην νεα πολη και φυσικα να μαθουν πως περασε οσο εκεινοι ελειπαν .

Ο Γιωργης τους εξιστορουσε με μεγαλη χαρα την βολτα του στα αμπελια του παππου Μανθου .Πρωτη φορα ερχοταν σε τοσο κοντινη επαφη με την φυση και ειχε πραγματικα ξετρελαθει !

<<Θα γινω οινοποιος ! >> αποφανθηκε τελικα μπροστα στα εκπληκτα ματια των γονιων του .

<<Εσυ μεχρι πριν λιγο δεν ελεγες οτι θελεις να γινεις δικηγορος ? >> ρωτησε πειρακτικα ο Μιχαλης 

<<Αυτο το ελεγα βρε μπαμπα , πριν ερθω στην Κρητη ! Και στο κατω κάτω φτανει ενας δικηγορος στην οικογενεια , η μαμα ! Τι θα κανουμε ? Θα γεμισουμε ολα τα δικαστηρια με το ονομα μας ? >> ειπε κανοντας τους γονεις του να γελασουν .

Η μεγαλη ξυλινη πορτα του εστιατοριου ανοιξε τραβωντας την προσοχη της οικογενειας που γευματιζε . Το γελιο της Αντας , μολις ειδε ποιοι μπηκαν κοπηκε μαχαιρι .

Ηταν ο Μανουσος με τον Δημητρη και αλλοι 2 , που τους αναγνωρισε αμεσως ως τα ξαδελφια τους , τον Ηρακλη και τον Σηφη.

Οι αντρες δεν ειχαν προσεξει ακομη το τραπεζι τους και προχωρησαν . 

<<Αυτος ειναι μαμα ! Αυτος ειναι ! Ο κυριος που με βοηθησε οταν χτυπησα ! >> εβγαλε την Αντα απο τις σκεψεις της η φωνη του γιου της , που την τραβουσε απο το μανικι δειχνοντας της προς την πλευρα των Γιανακκακηδων .

H Αντα φανηκε αλλαφιασμενη, ομως γρηγορα ουδετεροποιησε την εκφραση της και πιανοντας το χερακι του μικρου Γιωργη , τον ρωτησε << Ποιος αγορι μου ?>>

<<Ο κυριος μαμα, ο κυριος στη μεση !>> απαντησε το παιδι με ολη την αθωοτητα των παιδικών του χρόνων .

Η Αντα κοιταξε εκπληκτη και φοβισμενη προς την μερια των ανδρων , που πια ειχαν απομακρυνθει απο την πορτα και προχωρουσαν προς το μοναδικο ελευθερο τραπεζι στην μερια τους.

<< Ε τοτε αγορι μου, το ευγενικο θα ηταν να τον ευχαριστησουμε !>> ειπε ο Μιχαλης και σε ενδειξη καλης θελησης σηκωθηκε απο την θεση του και σταματησε τους ανδρες την ωρα που περνουσαν διπλα απο το τραπεζι τους .

<<Συντεκνοι , συγγνωμη για την καθυστερηση , ομως μου ειπε ο γιος μου πως ο κυριος >> ειπε δείχνοντας τον Δημήτρη, << βοηθησε το κοπελι μου οταν χτυπησε και δεν ημουν εκει . Εγω ειμαι ο Μιχαλης Νικακης και ήθελα να σε ευχαριστήσω.>> και έτεινε το χέρι του σε ένδειξη καλής θέλησης προς την μεριά του Δημήτρη.

Η Άντα περίμενε καθισμένη και ανέκφραστη στην θέση της και ο  Γιωργής χαμογελαστός .Ο Δημήτρης γύρισε και έριξε ενα σκοτεινό βλέμμα στην Άντα που χλώμιασε ακόμα περισσότερο , αλλά διατηρώντας την ψυχραιμία του , έδωσε το χέρι στον Μιχάλη << Ετσά είναι , βοήθησα το κοπέλι που χτύπησε και μη μ΄ευχαριστείς . Υποχρέωση μου ήταν . Εγώ ονομάζομαι Δημήτρης Γιανακκάκης .>> 

Οι συστάσεις έγιναν και οι Γιανακκάκηδες κάθισαν στο τραπέζι τους , ομως η Άντα δεν μπορούσε να ησυχάσει αισθανόταν το βλέμμα του Δημήτρη επάνω της και ένιωθε να την καίει , οπως τότε . Τότε που ήταν έφηβοι...

Τα πόδια της έτρεμαν και προσπαθούσε να δίνει όλη της την προσοχή στο παιδί και στον Μιχάλη.

Ώρες της φάνηκαν τα λεπτά που έκαναν για να φάνε και να φύγουν . Με την ελπίδα πως δεν θα τον ζύγωνε πάλι σύντομα.

Λίγο αργότερα το ίδιο βράδυ και ο Δημήτρης βρισκόταν σε σύγχυση . Την σκεφτόταν συνέχεια δίπλα στον άνδρα και στο παιδί τους και τον διαόλιζε .

Του έρχονταν να πάει και να τους σκοτώσει όλους . Εκείνη , που βλέμμα δεν του ΄ριξε . Ψυχρή και σοβαρή και το ίδιο όμορφη . Οχι το ίδιο , οχι. Τότε ήταν ένα πανέμορφο κορίτσι , τώρα μια γυναίκα φωτιά . Να παρει και να σηκώσει ! Έπρεπε να χει γεράσει και ασχημύνει , οχι να επέστρεφε πιο όμορφη απ οταν έφυγε !

Ο άντρας της και το παιδί της , η οικογένεια που θα μπορούσαν να ΄χαν κάνει μαζί ...

Όλα αυτά σκέφτονταν και νόμιζε πως του ανέβαινε πυρετός .

Η αφορισμένη ! Μονο γι ΄αυτο είχε γυρίσει , για να αναστατώσει την ζωή του !