Κεφάλαιο 50(Ά)

4.1K 234 36
                                    

Τα φώτα του απέναντι σπιτιού άνοιξαν ξαφνικά.Το φιλήσυχο γειτονικό ζευγάρι κοιτάχτηκε πάνω στο κρεβάτι.Δεν μπορεί τα ουρλιαχτά που άκουγαν και οι δυό τους να ήταν δημιούργημα της φαντασίας τους.Η γυναίκα φόρεσε γρήγορα την ρόμπα της και ο σύζυγος της, πήγε στην πόρτα και απενεργοποίησε τον συναγερμό.

Βγήκαν στην αυλή με βιαστικά βήματα.Τι συνέβαινε εκεί έξω;

Η εικόνα τους έκανε να παγώσουν στην μέση του δρόμου.

Ήταν η γειτόνισσα τους,η δικηγόρος!Έκλαιγε γοερά,πεσμένη στο κατώφλι του σπιτιού της. Πλησίασαν κι άλλο....Και αυτό που αντίκρισαν ήταν ακόμη χειρότερο.Το παιδάκι της,αυτό το ξανθό αγγελάκι,που τους καλημέριζε τα πρωινά όταν τους έβλεπε,στον δρόμο για το σχολείο,βρισκόταν ξαπλωμένο στο έδαφος,κατακόκκινο απ΄το αίμα.Ενώ ένας άλλος νεαρός,το είχε αγκαλιάσει παρακαλώντας το να ξυπνήσει.

Με γρήγορα βήματα έφτασαν εκεί.

Η Άντα δεν καταλάβαινε τι συνέβαινε.Μόνο έβλεπε το παιδάκι της να αιμορραγεί. Άκουγε τον Άρης να της μιλά,ποιός ξέρει τι της έλεγε...Εκείνη δεν καταλάβαινε τίποτα,σαν να της μιλούσε ξένη γλώσσα.

Το μπλε μπλουζάκι του Γιώργη κολυμπούσε στα αίματα και εκείνος αναίσθητος.

<<Έλα αγόρι μου...Άνοιξε τα μάτια σου!>>,παρακαλούσε ο Άρης,κουνώντας στα χέρια του, το προσωπάκι του.

Δεν μπορούσε να διακρίνει που ακριβώς τον πέτυχε η σφαίρα. Είκαζε κοντά στην πλάτη.Από εκεί φαίνονταν να έρεε το αίμα,άφθονο,κόκκινο,βάφοντας το δάπεδο.

<<Σε παρακαλώ!...ΞΎΠΝΑ!...ΞΎΠΝΑ ΓΙΩΡΓΗ!>>φώναζε,λες και οι φωνές του θα είχαν την δύναμη γι΄αυτό.

Έριξε μια ματιά στην αδελφή του.Έτρεμε απ΄το κλάμα.Μάλλον βρίσκονταν σε κρίση πανικού.Την έπιασε βίαια σχεδόν απ΄το μπράτσο.Εκείνη δεν αντέδρασε, ούτε καν τον κοιτούσε.

<<Άντα!>>φώναξε,γυρνώντας το πιγούνι της προς το πρόσωπο του.<<Παίρνω ασθενοφόρο!>>την ενημέρωσε,όμως το θολό της βλέμμα,τον έκανε να καταλάβει πως δεν άκουγε τίποτα.

Μόνο κοίταζε τον Γιώργη της κι έκλαιγε.

<<Έλα καλή μου...Όλα καλά θα πάνε!>>,μια γυναίκα τους είχε πλησιάσει,χωρίς ο Άρης να την αντιληφθεί,σφίγγοντας τον απ΄ τον ώμο. 

<<Θα μείνω εγώ μαζί της.>>τον διαβεβαίωσε,γονατίζοντας κι εκείνη στο έδαφος.

Η αγαπη ηρθε απο μακριαWhere stories live. Discover now