Η αγαπη ηρθε απο μακρια

Κεφάλαιο 19

Δύο ημέρες αργότερα , ήδη είχανε ψοφήσει ξαφνικά 20 κατσίκες από την φάρμα των Παυλόπουλων. Ασήμαντος αριθμός μπροστά στο κοπάδι τους , που ήταν βέβαια το μεγαλύτερο της περιοχής .
Τον Άρη φαίνονταν πως δεν τον χωρούσαν οι τοίχοι αφού πηγαινοέρχονταν συνέχεια από το γραφείο του σε εκείνα των υπαλλήλων και όλα του έφταιγαν . Ότι και να έλεγαν οι εργαζόμενοι, τίποτα δεν έβρισκε σωστό . Το ένα του βρωμάγε, το άλλο του ξίνιζε σε σημείο πια να μην τολμά κανείς να του πει κουβέντα .
Και δεν ήταν ο ίδιος ο θάνατος των ζώων που τον είχε θυμώσει . Κι άλλες φορές τύχαινε να ψοφήσουν ζωντανά στην περιοχή . Ήταν ο τρόπος ! Γιατί φαίνεται πως κάποιος έβαλε το χεράκι του αφού βρέθηκε ,εγκαίρως , πριν γίνει κανένα μεγαλύτερο κακό, στις ζωοτροφές, ποντικοφάρμακο!
Ξάφνου η πόρτα του γραφείου του άνοιξε και η Άντα έκανε την εμφάνισή της . Ο αδερφός της φώτισε με το που την είδε.
《Ίντα ζητάς εδώ ομορφιά μου ; Βαρέθηκες τη χαρτούρα και ήρθες στα λημέρια μας ;》
《Έμαθα αδερφούλη για την καλή σου διάθεση και πετάχτηκα για να σε δω!》απάντησε πειραχτικά η γυναίκα και πήγε στο γραφείο του για να τον αγκαλιάσει.
《Σε έστειλαν για να με εξημερώσεις ;》ρώτησε ο Άρης με χαμόγελο και με μια κίνηση κάθισε την αδερφή του στα πόδια του .
Η Άντα με ένα απαλό χάδι του έστρωσε τα μαλλιά《 Τους αδικείς ; Ως έξω ακούγονται οι φωνάρες σου !》
《Ας έκαναν καλά την δουλειά τους , για να μην φώναζα.》
《Τώρα γίνεσαι άδικος ! Όλοι οι υπάλληλοι μας είναι πολύ εργατικοί και το ξέρεις !》
Το πρόσωπο του Άρη σκοτείνιασε ευθύς αμέσως .
《Αν ήταν, αυτός ο διάβολος ο Γιανακκάκης δεν θα κατάφερνε να μας δηλητηριάσει τα ζώα !》
Η Άντα τινάχτηκε επάνω, έβαλε τα χέρια στην μέση και με αυστηρό ύφος είπε :《Άρη σύνελθε ! Αυτά που λες δεν γίνονται ! Πως τους κατηγορείς ; Έχεις αποδείξεις ;》
Ο άνδρα κάγχασε 《Άντα μην γελιέσαι! Ο Δημήτρης το ' κάνε, ο μικρός τους δεν είναι ικανός ! Αλλά από ' μένα θα το βρεί τούτος ! Αυτό να το θυμάσαι !》
Το αίμα της πάγωσε. Δεν ήθελε κακό για κανέναν, ούτε για τον αδερφό της ούτε για τον Δημήτρη της .
Δημήτρη της ;
Πως της ήρθε πάλι αυτό ; Κούνησε το κεφάλι της για να ξεθολώσει.
《Αδερφέ μου σε παρακαλώ ! Ακόμη και αυτό να έγινε, δώσε τόπο στην οργή! Για χάρη μου !》
Όταν είδε πως ανταπόκριση δεν υπήρχε , πρόσθεσε χαμηλόφωνα《Σε παρακαλώ , δεν θέλω να σε χάσω ....》
Στα λόγια της , εκείνος φάνηκε να μαλακώνει . Την πήρε μια τρυφερή αγκαλιά και της είπε 《Ομορφιά μου αυτά να μην τα σκέφτεσαι ! Εγώ δίπλα σου θα ' μαι πάντα ! Δεν με ξεφορτώνεσαι έτσι εύκολα εμένα! Αυτόν ,όμως , θα τον ξεφορτωθώ μια και καλή !》.

Η Άντα δεν μίλησε . Και να το έκανε ο Άρης δεν θα έπαιρνε από λόγια . Όσο , όμως , περνούσε απ το χέρι της ,κανείς δεν θα πάθαινε τίποτα.

Λίγες ώρες αργότερα , όταν πια η νύχτα έπεσε ,καληνύχτισε τον Γιωργή της και το Μιχάλη προτρέποντας τον να μην την περιμένει για ύπνο με την δικαιολογία πως δεν ήξερε πόσο θα αργούσε στο σπίτι της Φρίντας .
Πάρκαρε το αυτοκίνητο της μακριά από τα φώτα του δρόμου και με τα πόδια περπάτησε τα λίγα μέτρα ως το οινοποιείο των Γιαννακάκηδων, παραφυλώντας ώσπου να βγούνε και οι τελευταίοι υπάλληλοι...