Η αγαπη ηρθε απο μακρια

Κεφάλαιο 66

Όλοι οι ασθενείς, έκπληκτοι, έμειναν να κοιτάζουν την νέα γυναίκα που σαν τρελή,διέσχιζε τον άσπρο διάδρομο του νοσοκομείου.

Η τιάρα που φορούσε στα μαλλιά της,με τα γράμματα <<Bride to be>>,κρεμονταν σχεδόν, πιασμένη σε δύο τούφες μαλλιού,έτοιμη να πέσει.

Τα βήματα της,βαριά και γρήγορα, ακούγονταν καθώς οι λευκές παντόφλες με το γουνάκι χτυπούσαν στο πάτωμα.

Η επίσης λευκή της ρόμπα,δεμένη σε έναν βιαστικό κόμπο γύρω απ'την μέση της, φανέρωνε κι αυτή μια βιασύνη.

Το βλέμμα της,δεν φαίνονταν να εστιάζει πουθενά. Σαν να μην έβλεπε μπροστά της. Θολωμένη.
Μόνο έτρεχε ανάστατη.
Ούτε το ασανσέρ δεν είχε σκεφτεί να πάρει.
Με τα πόδια ανέβηκε τους πέντε ορόφους, τρέχοντας απ'την στιγμή που η κοπέλα στις πληροφορίες την ενημέρωσε.

Η Φρίντα την ακολουθούσε πιστά,χωρίς διαμαρτυρία,λαχανιασμένη.
Εκείνη την είχε φέρει στο νοσοκομείο,με το αμάξι της,σαν τηλεφώνησε ο Άρης.

Την νύφη είχαν έρθει για να ετοιμάσουν,εκείνη και η θεία Ρηνιώ,
που είχε μείνει τώρα στο σπίτι με τον Γιώργη.

Καλά που βρικονταν εκεί!,συλλογίστηκε η φίλη της κοιτώντας την να προπορευεται. Ούτε καν ήθελε να σκεφτεί το ενδεχόμενο να έπιανε η Άντα το τιμόνι στην κατάσταση της.
Κυριολεκτικά παραπατούσε!

Η γυναίκα επιτάχυνε κι άλλο ξαφνικά! Ο Άρης στέκονταν στο τέλος του διαδρόμου.
Η αδερφή του όρμησε προς το μέρος του.

<<Πως ειναι;>>,ρώτησε κατευθείαν.

Η Φρίντα στάθηκε δίπλα της,εμφανώς αμήχανη.

Ο Άρης δεν είπε κουβέντα. Μόνο έμεινε να την κοιτάζει αμίλητος,με το βλέμμα μαλακό, γεμάτο στοργή.

<<Πως είναι; >>,επανέλαβε η αδερφή του ακόμη πιο άγρια.

Η σιωπή του ήταν και πάλι η απάντηση της.

Τα μάτια της θόλωσαν. Το ίδιο και ο εγκέφαλος της.
Αρνούνταν να αντιληφθεί τι σήμαινε αυτή η σιωπή του.
Και νευρίαζε. Όλο και περισσότερο.

Ξαφνικά,τον έπιασε απ'την μπλούζα του,τραβώντας τον προς το μέρος της.

<<ΤΙ ΈΓΙΝΕ ΆΡΗ;>>,ουρλιαξε κάνοντας όλους τους ασθενείς να στραφούν προς το μέρος της.

Η Φρίντα έβαλε τα χέρια μπροστά στο στόμα της κι άρχισε να κλαίει σιωπηλά,χωρίς να βγάζει ήχους.