Η αγαπη ηρθε απο μακρια

Κεφάλαιο 51

Στην φωνή του εχθρού του,ο Δημήτρης πάγωσε.Όχι επειδή τον άκουσε,μα απ΄τον τρόπο που αυτό συνέβη. Και το μέρος.

Ας είναι!,αποφάσισε. Αφού έτσι έτυχε,ας ξεκαθαρίσουν όλα μια ώρα αρχύτερα!

Βαθιά μέσα του,άλλωστε,ένιωθε πως τον βόλευε αυτή η εξέλιξη.Ήθελε, όταν ξυπνούσε το παιδί του,γιατί θα ξυπνούσε,να μπορεί να είναι εκεί,δίπλα του,στο προσκεφάλι του.Να το καθησυχάσει,να το φιλήσει και να το αγκαλιάσει,χωρις μυστικά,χωρις πια να κρυβεται!Όπως κάθε πατέρας θα έκανε.Όπως θα έκανε ο Μιχάλης...

Κοίταξε τον Άρη ευθεία, στα μάτια.<<Αυτό που άκουσες Παυλόπουλε!>>,επανέλαβε με δυναμισμό.

Η Άντα σηκώθηκε απ΄την θέση της και στάθηκε όρθα,με ασταθή ακόμη βάδισμα.Ένιωθε πως από στιγμή σε στιγμή,θα κατέρρεε.

<<Εννοεί,ότι θα μπορούσε να έχει παιδί στην ηλικία του .>>,πετάχτηκε,προσπαθώντας να τα μπαλώσει στον αδερφό της,που την κοίταζε ακόμη δύσπιστα.Ήθελε επιτέλους να μαθευτεί η αλήθεια,μα όχι εδώ!Όχι υπό αυτές τις συνθήκες!

Φαίνεται,όμως,πως εκείνος δεν είχε την ίδια άποψη.

<<Άσε επιτέλους τα ψέματα!Ας είμαστε μια φορά ειλικρινείς>>,επέμεινε κοιτάζοντας την με θυμό.

Δεν μπορούσε άλλο να ζει έτσι!Όχι,ενώ είχε παιδί!Όχι, απ΄την στιγμή που όλα ,για τον ίδιο,είχαν αλλάξει!

Ο Άρης τους κοίταξε ερωτηματικά.<<Τι τρέχει εδώ;>>, απαίτησε να μάθει.

Η Άντα έριξε το βλέμμα της στον Δημήτρη απελπισμένα.Σαν να τον παρακαλούσε.Εκείνος τράβηξε το δικό του,έχοντας τα μάτια του κολλημένα στου αδερφού της.

<<Ο Γιώργης είναι δικός μου γιος>>,του ανακοίνωσε με μια παγωμένη ψυχραιμία,σαν να΄φευγε ένα βάρος από πάνω του. Και έτσι ήταν!

Ο Άρης τον κοίταξε λες και έβλεπε τρελό.Του σάλεψε του Γιαννακάκη ;Κοίταξε την Άντα,που είχε κατεβάσει το κεφάλι και τον Μιχάλη που έστεκε αμίλητος...Τι συνέβαινε;

<<Τι λέει αυτός, αδερφή;>>,απαίτησε να μάθει,ξεκολλώντας την πλάτη του απ΄τον τοίχο ώστε να σταθεί ευθυτενής απέναντι της.

<<Τι μαλακίες είναι αυτές;>>,επανέλαβε την ερώτηση του,φτάνοντας μπροστά της.<<Και συ΄ρε!>>,έκανε νόημα στον Μιχάλη,<<Εσύ γιατί δεν μιλάς;>>

<<Τι δεν καταλαβαίνεις Αρούλη;Για να στο κάνω πιο λιανά!>>,επέμεινε ο Δημήτρης ειρωνικά,αφού κανείς δεν ανταποκρίνονταν.