Η αγαπη ηρθε απο μακρια

Κεφάλαιο 52

Τον Δημήτρη τον είχαν εδώ και αρκετή ώρα,στην αίθουσα των μεταγγίσεων και η Άντα περίμενε στον διάδρομο.

Ο Γιώργης είχε μεταφερθεί προς το παρόν σε δωμάτιο,ώσπου να ολοκληρωθεί η διαδικασία με τον Δημήτρη και να αρχίσει η μεταφορά του αίματος στο παιδί του.

<<Πως είσαι;>>,ο Μιχάλης εδώ και ώρα,κάθονταν δίπλα της αμίλητος,δίνοντας της τον χρόνο να ηρεμήσει.

<<Καλά.>>,μουρμούρισε.Δεν ήθελε καν να μιλήσει.

Ο σύντροφος της,της έπιασε το χέρι.<<Ήταν σκληρό όλο αυτό.>>,παραδέχτηκε κοιτάζοντας την,<<Όμως έπρεπε να γίνει...>>συμπλήρωσε.

Η γυναίκα απλά κούνησε το κεφάλι καταφατικά.Είχε δίκιο.Το ΄ξερε.

<<Θα έρθουν στα συγκαλά τους...Με τον καιρό,θα προσαρμοστούν στην ιδέα...>>θέλησε να την εμψυχώσει.Αν και...βαθιά μέσα του,δεν ήταν σίγουρος για όσα της έλεγε...

Η Άντα ένευσε πάλι.Δεν ήθελε να τον πιστέψει.Γιατί θα απογοητεύονταν,το ΄ξερε!

<<Αγάπη μου,>>την προσφώνησε.<<Πρέπει να πας και σε εκείνον...Κρίμα είναι...Κι εκείνος για το παιδί του θρηνεί...>>,την συμβούλευσε,νεύοντας προς το δωμάτιο που είχαν πάει τον Δημήτρη.

Η Άντα κοίταξε προς τα ΄κει διστακτικά.Και έπειτα γύρισε το βλέμμα της στον Μιχάλη.Ο γλυκός της,ο Μιχάλης...Που φαίνονταν πόσο δυσκολεύονταν να πει αυτά τα λόγια...Κι όμως...Πάλι της υποδείκνυε το σωστό!

Σηκώθηκε αργά απ΄την θέση της,του άφησε ένα φιλί στο κεφάλι και κατευθύνθηκε προς τον Δημήτρη.

Κι εκείνος όμως,μόλις άρχισε να απομακρύνεται,άφησε την ανάσα του να βγεί ηχηρά.Πόσο τον πονούσε,που την έβλεπε να πηγαίνει προς το μέρος ενός άλλου άνδρα...Και να την στέλνει ο ίδιος...Δεν ήταν χαζός.Έβλεπε πως υπήρχε αγάπη μεταξύ τους,όμως δεν ήταν τόσο αλτρουιστής ώστε να του παραδώσει την οικογένεια του.

΄΄Αγόρι μου,όταν ένας άνθρωπος θέλει να φύγει...Άφησε τον,κι ευχήσου του, τα καλύτερα!Μην κρατάς κακία!Η καρδιά του φταίει,όχι εκείνος...'',θυμόταν την συμβουλή της γιαγιάς του.Όμως όσο η Άντα έμενε δίπλα του,θα πάλευε γι΄αυτή την σχέση.Δεν θα παρέδιδε τα όπλα!

Η Άντα στάθηκε για λίγο στην πόρτα και τον κοίταξε.Εκείνον.Τον άνδρα που είχε καθορίσει ολάκερη την ζωή της.Και τώρα ξαπλωμένος σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου,έσωζε τον γιό της.Τον γιο τους!Έσωζε ένα παιδί,που ακόμη δεν είχε γνωρίσει!