Κεφάλαιο 38

3.9K 229 35
                                    

<<Να μην ξεχνάς να φορέσεις το μπουφάν σου,έχει κρύο το Βερολίνο τέτοιον καιρό!>> ξανάπε η Άντα για χιλιοστή φορά,κλείνοντας το φερμουάρ του χειμωνιάτικου μπουφάν του γιου της.

Ο Γιώργης ένευσε το κεφάλι χαμογελώντας.Τα άκουγε συνέχεια αυτά απ΄το προηγούμενο βράδυ.

<<Μιχάλη, να τον ταΐζεις εσύ!Ξέρεις ότι πολλές φορές κάνει του κεφαλιού του και δεν τρώει.>>απευθύνθηκε τώρα στον σύντροφο της,ο οποίος με απέραντη υπομονή άφησε ένα φιλί στην κορυφή του κεφαλιού της.

<<Κορίτσι μου,δεν είναι η πρώτη φορά που ταξιδεύουμε!Να είσαι ήσυχη!Θα περάσουμε υπέροχα οι δυό μας!>>την διαβεβαίωσε και έπιασε το παιδί από του ώμους.

Η φωνή της εκφωνήτριας ακούστηκε απ΄τα μεγάφωνα.Η πτήση τους σε λίγο απογειωνόταν και καλούσαν τους επιβάτες να κάνουν check in.

Η Άντα αγκάλιασε άλλη μια φορά τον Μιχάλη και τον Γιώργη, τους ευχήθηκε καλό ταξίδι και έμεινε εκεί,ακούνητη, να τους κοιτάζει να χάνονται χαμογελαστοί στον διάδρομο του αεροδρομίου.

Ένα τριήμερο είναι,θα περάσει...σκέφτηκε παρηγορητικά.

Δεν ήταν βέβαια η πρώτη φορά που ο Μιχάλης ήταν καλεσμένος σε κάποιο συνέδριο στο εξωτερικό.Σε πολλά, άλλωστε,ήταν από τους βασικούς ομιλητές.Τα τελευταία δύο χρόνια στα ταξίδια του, τον συνόδευε και ο Γιώργης,όταν του το επέτρεπαν οι σχολικές του υποχρεώσεις.Άρεσε τόσο πολύ στο παιδάκι της να βλέπει άγνωστες χώρες,που όταν την παρακαλούσε με τα γαλάζια ματάκια του,δεν μπορούσε παρά να του δώσει την έγκριση της.Από την άποψη του σχολείου δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα.Ήταν πανέξυπνος και έτσι δεν έμενε σχεδόν ποτέ πίσω στα μαθήματα.Φρόντιζαν οι γονείς του γι΄αυτό.

Και έπειτα το παιδί της γύριζε κάθε φορά κατενθουσιασμένο και δεν της πήγαινε η καρδιά να το στεναχωρήσει.Ο Μιχάλης δε,ήταν ο πιο έμπιστος συνοδός του!Το φρόντιζε,το περιποιούνταν και το αγαπούσε,ενώ η ίδια τις περισσότερες φορές έμενε πίσω αδυνατώντας να αφήσει τα επαγγελματικά της καθήκοντα.

Μόλις είχε μπει στο αυτοκίνητο και σκούπιζε τα μάτια της από τα δάκρυα,όταν χτύπησε το κινητό της.Φύσηξε την μύτη της και απάντησε.

<<Καλημέρα αδελφούλη!>>

<<Καλημέρα Άντα!Πως είστε;>>ακούστηκε εύθυμη η φωνή του 'Αρη.

<<Καλά,μόλις αναχώρησαν ο Μιχάλης με τον Γιώργη...>>τον ενημέρωσε στεναχωρημένη,ρουφώντας απαλά την μύτη της.

Η αγαπη ηρθε απο μακριαWhere stories live. Discover now