Κεφάλαιο 35

3.9K 225 28
                                    

Το ρολόι έδειχνε πια 4 τα ξημερώματα. Οι καλεσμένοι μόλις είχαν αρχίσει και έφευγαν.Ο Γιώργης είχε από ώρα αποχωρήσει όντας νυσταγμένος.

Το καημένο το παιδάκι,ήθελε να μείνει στο πάρτι του ως το τέλος,όμως δεν άντεξε και γύρω στις 2 και μισή έκλεισε τα ματάκια του,στον καναπέ δίπλα στο τζάκι. Ο Μιχάλης,τον πήρε στην αγκαλιά του και τον μετέφερε κοιμισμένο στο δωμάτιο του.

Η Alexa είχε σχεδόν γνωριστεί με όλους τους προσκεκλημένους,πράγμα διόλου δύσκολο.Ήταν μαθημένη,άλλωστε,από το επάγγελμα της, στις κοινωνικές επαφές. 

Είχε τελειώσει και η ίδια την νομική,μαζί με την Άντα.Οι πατέρας ήταν Γάλλος και η μητέρα της Αμερικανίδα.Ερωτική μετανάστρια ήταν η μητέρα της στο Παρίσι, από τα 20 της. Εκεί γέννησε και μεγάλωσε τα παιδιά της,όμως όταν πια η Alexa έφτασε στα 18 εξέφρασε την επιθυμία να γνωρίσει και την άλλη της πατρίδα,την Αμερική.

Γράφτηκε έτσι στο πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης,στο τμήμα νομικής.Συμφοιτήτρια,συγκάτοικος και αγαπημένη φίλη της Άντας και αργότερα νονά του παιδιού της,στάθηκε βράχος δίπλα της,απ΄την αρχή. Εκείνη ήταν δίπλα της στα κλάματα,εκείνη και στις χαρές της. Στην γέννα,στην αποφοίτηση ,στην πρώτη της δουλειά. Ήξερε τα πάντα για τα πάντα,με κάθε λεπτομέρεια.

Συμπάθησε αμέσως την Φρίντα και οι δύο κοπέλες κράτησαν συντροφιά ,η μία στην άλλη καθ΄όλη την διάρκεια του ρεβεγιόν.

Η Φρίντα άφησε το ποτήρι με την σαμπάνια και διακριτικά κινήθηκε προς το μπάνιο.

Μόλις ήταν έτοιμη,κοίταξε τον εαυτό της στον καθρέφτη,διόρθωσε το κραγιόν της και άνοιξε την πόρτα.

Δεν είχε καν προλάβει να κάνει βήμα για να βγει απ΄τον χώρο όταν άκουσε την πειρακτική φωνή του.<<Κοίτα να δεις τι γρήγοροι που είναι οι Γιαννακάκηδες. Το ΄χει,φαίνεται το σόι!>>

Ύψωσε το κεφάλι και είδε τον Άρη που έστεκε ακουμπισμένος,έξω απ΄την πόρτα.Τι μύγα τον τσίμπησε πάλι αυτόν;σκέφτηκε.

Σήκωσε το καλοσχηματισμένο φρύδι της ειρωνικά.<<Ίντα τρέχει πάλι με την οικογένεια μου,Παυλόπουλε;>>

Ο Άρης σταύρωσε τα πόδια του χαλαρά και έγειρε στον τοίχο που βρίσκονταν από πίσω του.Η στάση του ήταν η προσωποποίηση της χαλαρότητας.<<Λέω,μήπως το΄χει το Γιαννακέικο στην απάτη;>>

Της Φρίντας άρχισε να γυαλίζει το μάτι της.Για την ίδια δέχονταν καιρό τώρα ό,τι κι αν έλεγε.Αλλά ως εδώ!Δεν θα έθιγε και την οικογένεια της τώρα!

Η αγαπη ηρθε απο μακριαWhere stories live. Discover now