Η αγαπη ηρθε απο μακρια

Κεφάλαιο 26

Η γνωστή φωνή του ηρέμησε τις σπασμωδικές κινήσεις του σώματος της.

<<Μην φοβάσαι.Εγώ είμαι.>> ξανάπε ο άνδρας σαν να ήθελε να την διαβεβαιώσει πως δεν κινδύνευε.

Οι κινήσεις της ηρέμησαν και εκείνος την ελευθέρωσε.

Η Άντα γύρισε και αντίκρισε τα γνώριμα γαλάζια μάτια του.Εκείνα που της προκαλούσαν από παιδί καρδιοχτύπι και τώρα πια απέραντη τρυφερότητα.Της ήταν πια δύσκολο,όμως, να αντιμετωπίζει την ματιά του Δημήτρη. 

<<Τι κάνεις εσύ εδώ;>> τον ρώτησε χαμηλόφωνα και βιάστηκε να κλείσει την πόρτα του γραφείου της.

<<Ήρθα για τα συγχαρίκια!>>απάντησε εκείνος ειρωνικά,προκαλώντας το απορημένο βλέμμα της.

<<Για τον γάμο σου!Είπα θα΄ναι αγενές να μην της ευχηθώ και να΄μαι!>> συνέχισε στον ίδιο τόνο ,ανοίγοντας τα χέρια σε μια νευρική χειρονομία σαν να ΄θελε να δηλώσει την παρουσία του.

Η Άντα γρήγορα ανέκτησε την ψυχραιμία της.

<<Σ΄ευχαριστώ Δημήτρη!Και στα δικά σου!>>είπε ψυχρά

Ο Δημήτρης έδειξε να εκνευρίζεται ακόμη περισσότερο.Με γοργά βήματα,στάθηκε μπροστά της,αρπάζοντας την από τον αγκώνα <<Να τον πάρεις και να ξεκουμπιστείτε!>>δήλωσε άγρια 

Η έκπληξη της,φάνηκε στο πρόσωπο της <<Είσαι στα καλά σου;Από που να φύγω Δημήτρη;Απ΄τον τόπο μου;>>

<<Πάρ΄τον και φύγε από ΄δω όσο είναι καιρός!>>επέμεινε

Η Άντα θύμωνε πια κι η ίδια :<<Όσο είναι καιρός;Τι πάει να πει αυτό;Τώρα με απειλείς κιόλας;>>

<<Σε προειδοποιώ.Μάζεψε τα μπογαλάκια σου και τράβα στον αγύριστο!Εκεί που ήσουν τόσα χρόνια!>>

Η γυναίκα τίναξε τα χέρια του απ΄το σώμα της :<<Ό,τι γουστάρω θα κάνω. Ό,τι αποφασίσω με τον άντρα μου και τον γιό μου!Και δεν θα δώσω λογαριασμό και σε κανέναν!>>

<<Δεν θα δώσεις ε;>> ρώτησε τώρα ειρωνικά

Όσο άνετος κι αν το έπαιζε η αλήθεια ήταν πως στην αναφορά του παιδιού της κάθε φορά αισθάνονταν να τον τυλίγει μια παγωμάρα . Αγκάθι στην καρδιά του ήταν ο Γιωργής και η πιο τρανή απόδειξη του πόσο εύκολα μπορούσε να τον αφήσει πίσω η Άντα.Άλλο το να είχε μόνο αρραβιωνιαστικό, μα και παιδί...