Η αγαπη ηρθε απο μακρια

Κεφάλαιο 74

Ο Άρης, πέταξε σχεδόν το ακουστικό, επάνω στη συσκευή εκνευρισμένος. Για μια στιγμή, κοίταξε το ρολόι στον τοίχο της κρεβατοκάμαρας του. Είχε πάει ήδη οχτώ!

Πέρασε το χέρι του μέσα απ΄τα πυκνά μαύρα μαλλιά του νευρικά. Οι ηλίθιοι...Μια δουλειά είχαν κάνουν...Άχρηστοι!, έβρισε, με την δυνατή φωνή του να γεμίζει το δωμάτιο. Άχρηστοι!

Τώρα στο τσάκ θα προλάβαιναν!

Πέντε ντουζίνες κόκκινα τριαντάφυλλα είχε παραγγείλει από προχθές! Από προχθές! Για να΄ναι σίγουρος...Και σήμερα; Σήμερα! Σήμερα βρήκαν να πάρουν τηλέφωνο και να του πουν πως είχαν μόνο τέσσερις...Σα βρεγμένες γάτες ήταν στο ακουστικό!

Ζητούσαν ,λέει, την κατανόηση του! Ποια κατανόηση άνθρωπε μου; Εδώ καίγεται η γούνα μου!, πρόσθεσε από μέσα του.

Και πάνω που το ανέφερε...Μια μυρωδιά...Καμένο ήταν; Είχε φτάσει σχεδόν ως το δωμάτιο...

Έντρομος έτρεξε ως την κουζίνα!

<<Κατάρα!>>,φώναξε μόλις είδε την κατάσταση. Ή μάλλον την τραγωδία! Το τηγάνι με τα λαχανικά, είχε πιάσει φωτιά!

Γέμισε γρήγορα μια κανάτα με νερό και την έριξε επάνω στα μάτια της κουζίνας, καταβρέχοντας τα όλα στο πέρασμα του.

Τόσο δύσκολο ήταν πια ένα τηγάνισμα;

Κοίταξε καλά καλά το τοπίο και άφησε έναν βαθύ αναστεναγμό...

<<Θεέ μου!>>,φώναξε με απελπισία. 

Ο χώρος ήταν σχεδόν θολός απ΄τα σύννεφα του γκρίζου καπνού, μύριζε ελεεινά και νερό έτρεχε από κάθε γωνιά...Ενώ ούτε φαγητό υπήρχε πια, ούτε λουλούδια...

Πάντως σίγουρα δεν το φαντάζονταν έτσι!

Πριν μια εβδομάδα, είχε ρωτήσει τους φίλους του, πως να κάνει μια πρόταση γάμου της προκοπής...Η αντίδραση τους στην αρχή, ήταν βέβαια ,όπως την περίμενε... το γέλιο... Τρελό γέλιο!

Ο Άρης Παυλόπουλος παντρεμένος! Από μόνο του, σαν ανέκδοτο ακούγονταν! Κι όμως...

Κι αφού άφησε να περάσει το πρώτο κύμα ιλαρότητας, τους έκανε ξανά την ίδια ερώτηση!

<<Που να ξέρω ρε μαλάκα;>>,απάντησε ο κολλητός του ανασηκώνοντας τους ώμους.<< Έχω κάνει και ποτέ;>>.

Τότε ο άλλος, ο τρίτος της παρέας, ο φωστήρας, έριξε την ιδέα.<< Γιατί δεν το ψάχνεις στο ίντερνετ; Κάτι θα υπάρχει!>>.