Η αγαπη ηρθε απο μακρια

Κεφάλαιο 17

 Πριν καλά καλά παρκάρει την Mercedes ο Μιχάλης , ο Γιώργης είχε ήδη πεταχτεί από το αυτοκίνητο και έτρεχε, πριν κανείς από τους δύο γονείς του προλάβει να τον εμποδίσει, στο πατρικό των Παυλόπουλων .

Ήταν Σάββατο βράδυ και η οικογένεια είχε μαζευτεί σύσσωμη στο σπίτι τους στο χωριό για να δειπνήσουν όλοι μαζί . Η  Ρηνιώ άνοιξε την πόρτα πριν ο μικρός προλάβει να χτυπήσει το κουδούνι . Περίμενε ώρα δίπλα στο παράθυρο περιμένοντας να ακούσει την άφιξη τους .

Χαμογελαστή έσκυψε και αγκάλιασε το παιδί που δέχτηκε με ικανοποίηση τα χάδια της . Το γεγονός πως τόσα χρόνια στην Αμερική δεν είχαν συγγενείς τον είχε κάνει να δεθεί ακόμη περισσότερο με την οικογένεια της μητέρας του .

Το ζευγάρι έμπαινε πια κι εκείνο αγκαλιασμένο στο σπίτι .Ο Μιχάλης προπορεύτηκε για να αγκαλιάσει και εκείνος την θεία Ρηνιώ και η Άντα έμεινε να κλείσει την πόρτα , ρίχνοντας μια ματιά στην απέναντι πλευρά του δρόμου.

Το γεγονός πως τα σπίτια των δύο οικογενειών ήταν σχεδόν αντικριστά δεν βοηθούσε κανέναν. Το αντίθετο μάλιστα , ήταν σαν να αύξανε κι άλλο την έχθρα!

Το θετικό ήταν πως βρίσκονταν σε κάποια απόσταση μεταξύ τους , αρκετή όμως , ώστε όταν ανέβαινε κανείς στους επάνω ορόφους των δύο σπιτιών και έβγαινε στην βεράντα , να μπορεί να δει στον κήπο των άλλων.

Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι οι ματιές αυτές πάντα αποφεύγονταν! Καμιά απ΄τις δύο οικογένειες δεν ήθελε ούτε για αστείο να ανταμώσει την άλλη .

Kι όμως , η ίδια από τα 17 της και έπειτα, άρχισε να ρίχνει δειλά δειλά την ματιά της προς το άλλο σπίτι.

Μάλιστα,  έπειτα από μια τυχαία , μα καθοριστική για την ζωή της συνάντηση...

13 χρόνια πριν

Ο Δημήτρης περίμενε υπομονετικά στο γραφείο της λυκειάρχισσας την άφιξη της. Φοιτούσε ήδη εδώ και ένα χρόνο στο τμήμα μαθηματικών του πανεπιστημίου Κρήτης .

Είχε καταφέρει να μπεί με την πρώτη μετά την ενθάρρυνση του αγαπημένου συνονόματου μπάρμπα του , του Δημήτρη , που τον έχασαν πρόωρα σε μία συμπλοκή 5 χρόνια πριν.

Σαν να τον έφερνε στο μυαλό του , χαμογελαστό, να τον κοιτά και να επιμένει πως ο ανιψιός του έπρεπε να μορφωθεί .<< Γνώση σου χρειάζεται κοπέλι μου , όχι μόνο δύναμη ! Αυτό είναι το μόνο όπλο που κανείς ποτέ δεν θα σου πάρει , όλοι οι άλλοι πολεμάμε με μικρά μαραφέτια! Ετσά μόνο θα προκόψεις !>> συνήθιζε να του λέει . Μόνο που όταν η στιγμή έφτασε , εκείνος δεν ήταν μαζί τους για να τον καμαρώσει.