Κεφάλαιο 40

4.4K 244 44
                                    

Ο Δημήτρης είχε δύο ώρες έξω απ΄το σπίτι της Άντας. Την ώρα που έφυγε με το αυτοκίνητο της ήταν ήδη απ΄έξω.Φαντάστηκε πως μάλλον κάτι θα πήγαινε να αγοράσει,όχι όμως πως θα έλειπε για τις επόμενες δύο ώρες.

Καθισμένος στο αμάξι του, με ανοιχτό το παράθυρο καπνίζοντας το ένα τσιγάρο μετά το άλλο,την περίμενε να επιστρέψει.Και ήταν κατά τις 12, όταν συνέβη αυτό.

Η γυναίκα βγήκε με γρήγορες κινήσεις από το αυτοκίνητο της και προχώρησε προς το σπίτι της,κλειδώνοντας πίσω της,την εξώπορτα.

Αφού ο Δημήτρης περίμενε ακόμη κανένα εικοσάλεπτο,κινήθηκε κι εκείνος προς τα ΄κει. Κοιτάζοντας δεξιά-αριστερά,μήπως τυχόν τον πάρει κανένα μάτι,πήδηξε με ευλυγισία τον φράχτη της αυλής και βρέθηκε μπροστά στην πόρτα της να χτυπά επίμονα το κουδούνι.

Από το μεσημέρι το σκεφτόταν διαρκώς, αν έπρεπε να πάει ή όχι.Αισθάνονταν ανήθικος απέναντι στο παιδί και τον άντρα της,όμως η κατάσταση έπρεπε πια να ξεκαθαρίσει.Δεν δέχονταν πια αναβολή.Αρκετά το είχαν καθυστερήσει ήδη!

Η Άντα τα έχασε μόλις τον είδε μπροστά της,ήταν ολοφάνερο.

<<Τι θέλεις τέτοια ώρα στο σπίτι μου;>>ρώτησε αλαφιασμένη πιάνοντας με το χέρι την ρόμπα της ώστε να κρύψει όσο μπορούσε το νυχτικό της.

Η αμφίεση της δεν πέρασε απαρατήρητη απ΄τον Δημήτρη,που την κοίταξε εξεταστικά από πάνω ως κάτω.

<<Ήρθα για να καθαρίσουμε λογαριασμό!>>απάντησε εκείνος με φόρα.

<<Ποιόν λογαριασμό;Τι λες;>>του είπε μην θέλοντας να καταλάβει.

<<Τα χρωστούμενα λέω,ήρθε η ώρα να τα πληρώσουμε! Τα αφήσαμε στην άκρη 13 χρόνια τώρα...>>επανέλαβε εκείνος,κάνοντας νόημα προς το σπίτι της,σαν να την προκαλούσε να μπει.

Εκείνη έπιασε το βλέμμα του και τον κοίταξε σχεδόν τρομαγμένη.

Παναγιά μου,λες να ξέρει;συλλογίστηκε. Μα μετά μάλωσε τον εαυτό της.Από που να το μάθαινε;Αφού κανείς στην Κρήτη δεν γνώριζε!Και θα ήταν κι έτσι χαλαρός;!

<<Δημήτρη σε παρακαλώ πολύ να φύγεις,η ώρα είναι προχωρημένη.Θα ξυπνήσεις και τον Μιχάλη με το παιδί.>>είπε ψέματα σε μια απελπισμένη προσπάθεια να τον διώξει.

Ο Δημήτρης χαμογέλασε λοξά.<<Άντα,και οι δύο ξέρουμε πως λείπουν σε ταξίδι.Οπότε εγώ θα έλεγα να περάσουμε μέσα,πριν μας δει και κανένα αδιάκριτο μάτι τέτοια ώρα και ποιός ξέρει τι θα βάλει με το βρώμικο μυαλό του...>>άφησε να εννοηθεί ειρωνικά.

Η αγαπη ηρθε απο μακριαWhere stories live. Discover now