BTS'in Başı Türklerle Dertte

♈22.Babam...♈

ELİF

Uçak inişe geçtiğinde başımı yan tarafıma çevirdim ve ağlamaktan gözleri kanlanan Deryaya baktım. Onu ilk defa bu kadar çaresiz ve bitmiş bir halde görüyordum. Haklıydı. Belki benim de başıma böyle bir şey gelseydi ben de en az bu kadar bitmiş durumda olurdum.

Elimi Derya'nın omuzuna koyduğumda gözleri boşluktan çekildi ve beni buldu.

-Derya geldik işte. Bak daha fazla ağlama.

Eliyle gözlerini sildi ve gülümsemeye çalıştı fakat bu gülümseme sahteydi. Hemde hiç olmadığı kadar.

-tamam tamam ben iyiyim.

-iyiymişsin gibi görünmek zorunda değilsin Derya, sadece ağlama.

Dediğimde gülümsemesini sildi ve gözleri dolmaya başladı. Elimle gözlerini sildim.

-hadi, inelim artık.

Havaalanından bavullarımızla birlikte çıktığımızda, Deryaya yetişmek adına hızlı adımlar atıyordum. Acele ediyordu. Sanki eve ne kadar çabuk giderse o kadar iyi olacakmış gibiydi.

Taksi bizi evin önüne getirdiğinde Derya arabadan hızla indi ve koşarak eve girdi. Bende taksinin parasını ödedim ve bavulları da alarak eve girdim. Derya babasına sarılmış ağlıyordu. Bavulları yere bıraktım ve onları izlemeye başladım.

-kızım tamam, bu kadar üzülme. Bak iyiyim işte.

⏳

1 GÜN ÖNCE

DERYA

Son lokmamı da ağzıma attıktan sonra tabağımı aldım ve bulaşık makinesine yerleştirdim. Şarkı söyleyerek masanın üzerini silerken cep telefonum çalmıştı. Arka cebimden telefonumu çıkardım ve kimin aradığına baktım. Ekranda gördüğüm 'Annem' yazısıyla gülümsedim.

-annem.

Annem
-güzel kızım.

Annemin titreyen sesini duyduğumda kaşlarımı çattım. O... Ağlamış mıydı?

-anne, sen... Sen ağladın mı?

Annem
-kızım... Ben...

Telefonu diğer elime aldım ve kulağıma daha sert bastırdım.

-anne sesin neden kötü geliyor? Bana babamı verir misin? Onunla konuşmak istiyorum.

Cümlemin sonuna annemden duuduğum hıçkırık sesiyle dondum. Vücudum buz kesilmişti. Neden ağlıyordu?

Annem
-kı kızım sakin ol.

-anne sana ne olduğunu soruyorum. Babam... Ona bir şey mi oldu?

Telefonda sessizlik hüküm sürdüğünde gözlerim dolmaya başlamıştı.

-CEVAP VERSENE... ONA BİR ŞEY Mİ OLDU!

Annem
-kızım, baban... Baban bir kaza geçirdi. Ve, ve felç kaldı.

Telefon elimden düşüp ahşap zeminde tok bir ses bıraktığında, göz yaşlarım da gözlerimden firar etmeye başlamıştı. Söyledikleri... Saçmaydı... O benim babamdı. Olamaz. O... Hayır tüm bunlar olamaz...

Annem
-kızım iyi misin? Lütfen cevap ver bana.

Annemin telefondan gelen sesini işitiyordum fakat cevap veremiyordum. O bana yalan söylüyordu. Evet... Evet kesinlikle yalan söylüyordu.

Kapıdan gelen tıkırtı sesiyle Elif'in geldiğini anlamıştım. Hızla kapıya koştum ve kapıyı açtım. Açmamla geriye doğru sıçramıştı.

Elif
-hay... Ödümü kopardın kızım yavaş açsa-

-Türkiyeye gidiyoruz.

⌛

ELİF

Acaba Taehyung ne yapmıştı... Of ya! Bana neyse sanki. Ne yaptıysa yaptı o beni hiç ilgilendirmez. O üç salak benim için resmen iddiaya girdi. Ne yaptıkları beni hiç mi hiç ilgilendirmiyor. B*kunda boğulsun.

Aradan tam 2 hafta geçmişti ama Derya hala annesinden ve babasından ayrılamıyordu. İyiki okuldan zaman istemiştik ancak bize verdikleri zaman yarın bitiyordu. Deryayı nasıl ikna edeceğimi hiç bilmiyorum ama Koreye mutlaka geri dönmeliydim. Ben ne kadar geri dönelim desem de o her seferinde yeni bir bahane üretiyordu.

Derya'nın yanına gittim. Aynanın karşısında oturmuş saçlarını tarıyordu. Aynadan gözlerimiz kesiştiğinde tarağı bıraktı ve bana döndü.

Derin bir nefes aldım.

-Derya bak, bize verdikleri süre bitti.
Bu akşam uçağa binmemiz lazım. Hem son gün okduğu için biletleri de aldım.

Derya
-Elif ben bir karar verdim. Kaydımı bu okula aldıracağım ve burada devam edeceğim. Ben babamı bu halde bırakamam. Babam iyileşmeden asla geri dönemem. Lütfen sen geri dön.

Kaşlarım anında çatıldı.

-Derya bak emin misin? Babanın ne zaman iyileşeceği belli değil. Ayrıca kaydını buraya aldırırsan bir daha Koredeki okula aldırmamız çok zor olabilir.

Başını iki yana salladı kararlılıkla.

Derya
-ben kararımı verdim. Dediğim gibi sen git.

Kapı çaldığında elimle kapının olduğu koridoru gösterdim.

-kapıyı açıp geliyorum o yüzden bekle. Bu konu henüz kapanmadı.