BTS'in Başı Türklerle Dertte

♈99.İlaçlı Gazozlar Padişahı♈

Şimdiye kadar yazdığım en uzun bölüm oldu. Sırf bölümü geç attığım için böyle bir kıyak yapayım dedim sksjsjs

İyi okumalar...

Neden?

Neden?

Neden?

Hani beni yalnız bırakmayacaktın...

Hani beni hep sevecektin...

Ellerimin arasındaki çarşafı biraz daha sıktım ve başımı kaldırıp morarmış dudaklarına baktım. Ardından hafif doğruldum ve alnına bir buse kondurdum. Daha sonra kulağıba eğildim.

-seni seviyorum birtanem...

Geri çekilmek için yataktan destek almıştım ki elifin gözünden bir damla yaş aktığını gördüm.

Kaşlarım çatıldı.

O sırada elifin yanına bağladıkları makine hafif aralıklarla 'bip' sesi çıkarmaya başladı. Hızla yanına eğildim ve elimle yüzünü avuçladım.

-elif, elif beni duyu-

İki erkek hemşire beni kollarımdan kaldırıp çekmeye çalıştıklarında çırpınmaya başladım.

-BIRAKIN BENİ!! BIRAKIN YANINDA OLMALIYIM!

Hemşireler beni alelacele odadan dışarı attıklarında hızla camın önüne gittim ve onları izlemeye başladım. Doktorlar elifin etrafını sarmış ona bir şeyler yapıyorlardı.

Yoksa o...

Derya
-ölmedi...

Deryanın yanımda mırıldanan sesini duyduğumda kahkaha attım. Tüm gözler bana döndü.

-O ÖLMEDİ!

Kahkaha atarak koridorda yürüyen adamı kollarından tuttum ve kendime çevirdim.

-O ÖLMEDİ AHJUSSİ! ÖLMEDİ!

Kollarımı adama sardığımda beni kendinden ayırdı ve başını iki yana sallayarak yürümeye devam etti. Kahkaha atarak diğerlerine döndüm. Onlarda sevinçle birbirlerine sarılıyorladı.

Sandalyelerden birine oturdum ve ellerimi başımın arasına aldım.

Ölmedi...

♊♊♊

Kapı açıldığında hızla yerimden kalktım ve elleri cebinde odadan çıkan doktorun yanına ilerledim. Diğerleri de onun etrafını sarmıştı. Doktorun yanına gittiğimde bana gülümsedi ve elini omzuma koydu.

-genç adam, sevgilin senin sayende yaşıyor. Normalde kurşunları almıştık ve kırılan kemiklerini kaynaşması için birbirine sabitlemiştik. Bundan sonrası o kızın yaşama isteğiyle ilgiliydi. Orada kalbi durduğunda herşey için çok geçti. O ölmüştü fakat nasıl yaptığını bilmiyorum ama sen onu hayata döndürdün. Anlaşılan seni bırakıp uzaklara gitmek istemiyor.

Hafifçe omzumu sıktığında gülümsedim.

-peki iyi olacak mı?

Gülümsedi.

-merak etme bir kaç güne normal odaya alınacak. Yakında da uyanır zaten. Hepinize geçmiş olsun.

Dedi ve elleri beyaz önlüğünün cebinde yanımızdan uzaklaştı. Ellerimi yüzüme kapadım ve derin bir nefes aldım. Ona bir şey olacak diye öyle korkmuştum ki...

Arkamda hissettiğim beden birden bana kollarını sarınca olduğum yerde kaldım. Yavaşça omzumun üzerinden bunu yapan kişiye baktım.

Joy...