Zombie Outbreak

06: Weird Store

The door was heavy and rusty, but Paris forcefully opened the door and made way for them to pass inside an empty store just a block away from the fire station. Maalikabok ang loob ng store at amoy na amoy nila ang makapal na dala nito sa hangin. Mahina namang nabahing si Gwen dahil dito.

"Ako na ang look out dito sa labas." Mahinang banggit sa kanila ni Paris.

Iniwan nilang dalawa si Paris at dumiretso sila sa loob, si Gwen sa kanan at si Katie sa kaliwa. Katie noticed na walang masyadong nabawas sa mga nakalagay sa shelves. Most of it are dusty lang. She run her fingers on the file of cans and watched the tip of her fingers collecting dust.

Medyo odd sa kanya ang linis ng sahig at condition ng mga babasagin na bintana at pinto. Why is the store untouched? Wala bang naglakas na loob na pumunta dito sa loob ng isang linggo mula nang magka outbreak sila? Then it hit her. Malamang ay kaya hindi nakapunta sa store ang mga tao ay dahil sa takot silang lumabas at mamatay. Just like her, she endure hunger dahil natatakot siya sa dami ng mga infected sa kalye.

Or, god forbid, the people she was thinking of are dead. She didn't want to think of that word mula kanina dahil sa ideya na ganun ang nangyari sa boyfriend niya but she's sure na buhay pa ito.

"Katie, may mga kutsilyo dito!" Mahina ngunit medyo malakas na paanyaya ni Gwen sa kanya.

Agad siyang lumapit dito at tinignan ang sinabi ni Gwen. The kitchen utensils are there and hasn't been touched. "Weird." Hindi niya napigilan masabi habang tinitingnan ang mga ito.

"Anong weird?"

Katie looked at her in a curious look. "Hindi mo ba napapansin?" Gwen shook her head. "Hindi nagalaw yung mga gamit dito sa loob. Kumpleto pa rin lahat at walang nasira."

Now that Katie told her that, medyo napaisip na din si Gwen. "So anong pinapalabas mo? Tell me na kasi sumasakit ang ulo ko sa curiosity mo."

"Walang pumunta dito. Dalawa lang ang ibig sabihin no'n, either takot silang pumunta dito or patay na ang lahat."

The mood changed around Gwen. Her energy depleted again when she thought of death. Never in her life she imagine herself like this. People dying around her.

Gwen quickly regained her facial expression and asked Katie the location of the biscuits. "Ayokong mag-isip lalo lang akong nagugutom sayo teh."

When Gwen left her to eat some biscuits, she was left alone thinking about the people in the area. There must be some people who survived the outbreak. Malaki ang populasyon ng Beta 2 and so far, hindi pa sakop ng populasyon ang dami ng mga infected na nakita niya sa buong linggo. She knows naman na she's not sure since few streets palang ang nakikita nila at hindi pa kasama dito ang residential areas pero hindi niya kasi maalis ang lungkot at pangamba.

Natigil siya nang ayain siya ni Gwen kumain. "Alam mo ba? Nakakapanget daw yung pag-ooverthink. Halika dito at kumain para hindi ka pumangit."

Mahina siyang natawa sa sinabi ni Gwen at bahagyang gumaan ang pakiramdam niya. Iniwan siyang muli ni Gwen para magdala ng pagkain kay Paris pero agad din itong bumalik at may bakas ng pag aalala sa mukha nito.

"Bakit? Anong nangyari?" May kabang tanong ni Katie kay Gwen habang pabalik ito sa kanya.

Medyo nauutal naman si Gwen na ewan kaya ang ginawa ni Katie ay binigyan niya ito ng tubig na agad naman nilagok nito. Nang mawala na ang laman sa bunganga at lalamunan nito ay saka siya huminga nang malalim sabay nagsalitang muli. "Punyetang pugee pie na to muntik pa ako patayin!"

Medyo natatawang nagcomment si Katie sa kanya. "Wag ka kasing patay gutom tayo lang ang nandito."

Nagtawanan muna sila bago niya ito ulit tanungin. "So bakit ka nga bumalik agad? Bat hawak mo parin yung pagkain?"