The Next Generation

Hoofdstuk 3

Addison opende mijn poort en liep naar binnen. "Je bent de laatste" Ze haalde haar schouders op en gooide haar handdoek op een ligstoel. "Waar is David?" Vroeg ze "Die heeft een date met dat meisje van afgelopen zaterdag" Zei Chris. Ik knikte. 

Ik had in de tuin een groot zwembad met aan één lange zijde een rotswand waar je vanaf kon springen. Eigenlijk was het zwembad alleen in de zomer te gebruiken omdat New York niet bekend staat om warme winters. In de zomer kwamen mijn vrienden dan vaak hier naartoe en lagen we gewoon de hele middag na school hier. 

Addison trok haar kleren uit tot aan haar bikini en klom de rotswand op. Ik lag aan de rand van het zwembad naast Judith. "Denk je dat David een serieuze relatie krijgt met dat meisje?" Ik haalde mijn schouders op. David heeft weleens een relatie, maar houdt dan na een aantal weken het niet meer uit" 

"Hailey, wanneer had jij eigenlijk voor het laatst een serieuze relatie?" Ik haalde mijn schouders op. "Twee jaar geleden denk ik?" Addison lachte. "Was dat met die quarterback van die andere school?" Ik knikte. "Tot hij vreemd ging." 

Samuel maakte een bommetje van de rotswand en het water vloog wel twee meter in de lucht. Chris lachte hard. "Addison je moet een salto doen" Riep Samuel vanuit het water. "Nee, dadelijk val ik nog dood" Ik schudde mijn hoofd. "Zo eng is het niet"

Ik klom uit het water. Op de rotswand nam ik een klein aanloopje en maakte ik een salto van de rotswand het water in. "8" riep Samuel. "10" Riepen Chris en Addison. Ik lachte. "Ik wist niet dat ik voor een jury moest springen"  

Mijn vader kwam naar buiten. "Blijven er meer mensen eten? Ik ga namelijk zo koken" Ik keek naar mijn vrienden. "Ik wil best blijven" Zei Addison. "Ik ook" Zei Chris gevolgd door Samuel. "Ik heb mijn moeder beloofd dat ik thuis zou eten" Zei Judith. Mijn vader knikte. "Je moeder werkt vanavond laat dus dan eten we met vijf"

Addison en Samuel klommen de rotswand weer op. "Vervelend, ouders die laat werken" Zei Chris. Ik knikte. "Mijn ouders doen hun best er zo veel mogelijk te zijn, vooral omdat de ouders van mijn moeder hun werk juist in de weg lieten staan. Nu willen ze dat minimaal één altijd thuis is in de avond om te zorgen dat ik niet het foute pad opga of zoiets" Chris lachte. "Klinkt bekend. Helaas blijft het bij mijn ouders alleen bij woorden" 

"Ze doen hun best, maar ik red me eigenlijk wel alleen" Chris haalde zijn schouders op. "Veel mensen zijn altijd blij als ze alleen thuis zijn, maar voor mij is dat niet meer speciaal of leuk" Ik schudde mijn hoofd. "Vooral niet als enigst kind" Chris knikte. "Het is fijn als iemand je begrijpt"

"Mijn ouders en de ouders van David werken allemaal samen, vroeger moest ik dan vaak naar David of hij naar ons. Zo klein als ik al was, ik had gelukkig altijd iemand die mij begreep. Ik kan me niet voorstellen wat ik zou doen als hij er niet was" 

"Ik had een betere relatie met mijn oppas dan met mijn ouders" Ik ging op de rand van het zwembad zitten. "Ach, je kan er nu met mij over praten als je wil" Hij glimlachte. "Dank je" 

Ik sloot mijn ogen genoot van de zon. "Nog maar drie weken" Zei ik. "Gelukkig maar" Ik glimlachte en opende mijn ogen weer. "Ga je op vakantie?" Vroeg Chris. "Met David, omdat onze ouders niet tegelijk vrij kunnen krijgen ga ik met hem mee, anders heb ik pas op het eind vakantie als iedereen weer terug is" Chris knikte. "Mijn ouders hebben het te druk, dus ik blijf hier" Ik zuchtte. 

"Als ik kon kiezen tussen rijke, maar drukke ouders of iets armer maar ouders die er vaker zijn zou ik voor het laatste kiezen. Kijk, dit huis, het zwembad, mijn kleding, het is allemaal geweldig, maar ik kan er niet met mijn ouders ervan genieten. Ze doen hun best, maar toch is het niet geweldig" 

"Ik heb precies hetzelfde" Ik stond op. "Kom, laten we nog even zwemmen voor we gaan eten" Hij knikte. Met zijn vieren sprongen we in het water. Lachend kwamen we boven water, dit was vriendschap...