The Next Generation

Hoofdstuk 37

Hand in hand liep ik met Laurens terug naar mijn huis.

Onderweg was een comfortabele stilte tussen ons. Ik voelde me rustig en op mijn gemak, alsof ik even nergens zorgen aan had.

Voor mijn huis stopten we en legde Laurens zijn twee handen op mijn wangen zodat hij mijn gezicht vasthield.

"Ik had een geweldige avond" Hij glimlachte naar me. "Dus voor herhaling vatbaar?"

Mijn mondhoeken krulden omhoog. "Zeker"

Hij keek me lang aan, alsof hij mijn gezicht aan het bestuderen was.

"Waarschijnlijk zit ik de komende twee weken opgesloten op mijn kamer voor mijn examens, maar hopelijk zie ik je snel weer"

Hij knikte. "Je hebt me namelijk zojuist een tweede date beloofd" Hij grijnsde.

"Ik bel je nog wel" Fluisterde hij terwijl hij me langzaam dichter naar zijn gezicht trok.

Zijn lippen raakten zachtjes mijn lippen aan. Zijn lippen bewogen tegen die van mij aan en zijn tong drukte zachtjes tegen mijn lippen voor toegang.

Na enkele momenten liet hij me los maar bleef zijn gezicht vlak bij mijn hoofd hangen. "Tot snel"

Ik glimlachte en liep naar binnen. Bij de voordeur zwaaide ik nog een keer tot ik de voordeur met een zucht weer in het slot liet vallen.

Met een zucht viel ik neer op mijn bed en staarde ik naar de foto van Chris naast mijn bed.

"Ik mis je, maar ik kan niet voor altijd alleen blijven. Hopelijk begrijp je het. Je wilde me niet ongelukkig zien en eerlijk gezegd denk ik niet dat Laurens me pijn zou doen. Wees niet bang, je blijft altijd een plek ik mijn hart, wat er ook gebeurd"

Ik staarde nog een tijd je naar de foto voor ik me klaar ging maken voor bed.

~*~

"Zenuwachtig voor je 1e examen?" Ik schudde mijn hoofd.

Mijn vader kwam aan de ontbijttafel zitten en keek me aandachtig aan.

"Ik heb vandaag economie dus dat komt zeker weten wel goed"

Mijn vader lachte. "Is het toeval dat Laurens het studeert en jij je zo goed voelt?"

Mijn ogen rolde ik snel. "Dat maakt niet uit, want ik moet uiteindelijk zelf mijn examen maken en niet Laurens, hij heeft me maar geholpen met leren."

Een glimlach stond op mijn vader zijn gezicht terwijl hij de krant open vouwde.

"Waar is mam trouwens? Ze is afgelopen tijd echt vaak weg"

De lach verdween van mijn vader's gezicht. "Ze is gewoon druk met een zaak bezig, maak je geen zorgen"

Verbaasd keek ik hem aan terwijl ik mijn spullen bij de vaatwasser zette. Ik maakte me geen zorgen. Dat mijn vader zei dat ik me geen zorgen moest maken om mijn moeder gaf me redenen genoeg om te denken dat ik wel degelijk me zorgen moest maken omdat er iets anders aan de hand was.

Ik kende de trucjes van mijn ouders ondertussen, maar ik had genoeg aan mijn hoofd door examens dus ik besloot er even geen aandacht aan te besteden.

Ik gaf mijn vader een kus op zijn wang en ging naar buiten, naar mijn auto toe.

Voor de grote gymzaal zaten veel gestreste mensen, die allemaal nerveus nog hun notities aan het doorkijken waren.

Mijn telefoon trilde in mijn broekzak

Laurens: veel succes vandaag! Al nerveus? x

Hailey: Nee, komt dankzij jou allemaal goed

Laurens: Dan is het goed :) ben benieuwd

Hailey: Ik zal straks vertellen hoe het ging, moet nu plaats nemen

Laurens: Ik geloof in je

Ik glimlachte naar de woorden die op mijn scherm verschenen voor ik de telefoon in mijn tas liet glijden en in mijn kluisje duwde.

Judith die voor me zat te stressen maakte me toch wel enigszins nerveus. Ik haalde diep adem en sloot mijn ogen even om niet naar haar te kijken.

Ik had goed geleerd, ik hoefde niet nerveus te zijn. Laurens had me overhoord en hij zei dat ik het heel goed kende, zolang ik dat in mijn hoofd hield moest het wel goed komen.

De toetsen werden uitgedeeld en ik zag David snel weg kijken toen onze blikken kruisten. Ik zette het van me af en concentreerde me op de toets.

Ik wist het eerste antwoord direct dus dat moest wel in orde zijn!

~*~

"Ik hoef alleen maandag mijn wiskunde nog en op woensdag mijn Frans en dan ben ik klaar|"

Het was vrijdagavond en Laurens zat naast me.

Een grijns verscheen op zijn gezicht. "Daarna heb je dus onbeperkt tijd"

"Misschien kunnen we dan eens op die tweede date gaan die je me had beloofd"

Vrolijk gingen zijn wenkbrauwen omhoog. "En wat had je in gedachten?"

Ik haalde mijn schouders op. "Mij maakt het eigenlijk allemaal niet zo veel uit. Het wordt waarschijnlijk toch wel geweldig"

"We kunnen bijvoorbeeld naar dat waterpretpark net buiten de stad gaan, het zomerweer komt er weer aan dus dan kunnen we daar de hele dag rondhangen"

Ik legde mijn hoofd op zijn schouder. "Prima. Was er vanavond geen feest in het studentenhuis?" Hij schudde zijn hoofd.

"Tentamens komen er weer aan en veel mensen uit onze vriendengroep moeten nog hard gaan werken willen ze volgend jaar halen. De feesten zorgden er juist een beetje voor dat al het werk bleef opstapelen en dat dat nu dus allemaal in de laatste weken gedaan moet worden"

"Moet jij dan niet wat gaan doen?"

Hij schudde zijn hoofd. "Kijk Hailey, het zit zo... Ik feest misschien veel, en ik breng redelijk wat tijd met jou door maar ook mijn leerwerk hou ik bij" Hij sloeg zij arm om mijn middel. "Want hoe eerder ik dat af heb, hoe meer tijd ik heb voor jou en die tweede date"

Hij drukte zijn lippen op mijn mond en trok me op zijn schoot.