Hoofdstuk 65

1.6K 88 14
                                    

Het geluid van mijn wekker wekte me al vroeg in de morgen. De zon was pas net boven de horizon verschenen en het licht gleed net door mijn ramen naar binnen. De lucht was helder blauw met hier en daar een klein wolkje, een mooie ochtend.

De zon liet het gouden lijstje met daarin de foto van Chris blinken. Ik glimlachte naar de foto en veegde met mijn vinger het stof van het lijstje.

"Ik mis je" Nog even keek ik naar de foto voor ik uit bed stapte.

Ik begon mijn ochtendritueel met een kop koffie in een heerlijk warm bad. Daarna nog een kop of koffie met toast voor het raam terwijl ik de krant doorlas en mensen bekeek.

De stilte in het huis maakte me kalm. Iedere ochtend volgde ik hetzelfde patroon en ik begon eindelijk te wennen aan het feit dat ik niet langer met iemand samen woonde, en om eerlijk te zijn begon ik er van te houden.

Wat mij betreft hoefde dat voorlopig niet te veranderen. Ik was blij in mijn eentje.

Ik opende mijn kleding kast en haalde mijn roze satijnen hemdje eruit en liet de gladde stof door mijn vinger glijden terwijl ik het op bed klaarlegde. Met een zwart rokje van Valentino en sieraden keek ik tevreden in de spiegel. Ik liet mijn voeten in mijn favoriete schoenen glijden.

Ik deed mijn lange blonde haren in een hoge staart en deed een klein beetje make-up op voor ik mijn derde kop koffie in een reisbeker deed en het appartement verliet

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Ik deed mijn lange blonde haren in een hoge staart en deed een klein beetje make-up op voor ik mijn derde kop koffie in een reisbeker deed en het appartement verliet.

Ik woonde dichter bij het werk en ik vond het rustgevend om te voet te gaan. Even mijn benen strekken voor ik uren op een bureaustoel lastige stukken zat te lezen.

"Alsjeblieft" Mijn assistente gaf me mijn berichten aan en glimlachte vriendelijk.

In mijn kantoor zat David al op mijn bureau te wachten. Ik zuchtte en hing mijn tasje aan mijn kapstok.

"Je negeert mijn berichtjes." Ik knikte en startte mijn laptop op.

"Waarom?" Ik haalde mijn schouders op. "Omdat je bullshit uitkraamt?" Hij keek me verward aan.

"In de afgelopen drie dagen heb je denk ik wel honderd berichtjes gestuurd en allemaal zeiden ze hetzelfde. 'Het spijt me' 'Geef me een kans' 'Vertrouw me'"

"Wat wil je dan? Ik ben bereid om je mijn hele wereld te geven maar je lijkt niet eens geïnteresseerd" "Omdat ik niet je hele wereld hoef, ik heb mijn eigen wereld al"

Hij stond op en liep naar de deur. "Hailey? Wil je eigenlijk wel dat ik voor je vecht? Want zoals je het nu laat klinken ben je helemaal tevreden met waar je nu bent in je leven..." Ik keek op en gaf geen antwoord.

"Geen antwoord is ook een antwoord"

Hij draaide zich om en liep weg.

Ik dacht na over zijn woorden en keek naar buiten.

Na het vertrek van mijn moeder was ik steeds meer op mezelf gaan bouwen en ik had mijn vader en Laurens als steunpunten als ik dreigde om te vallen. Nu was één van mijn steunpunten weg en ik stond nog steeds overeind, sterker nog, ik sta sterker dan ik ooit heb gedaan.

Ik dacht terug aan de tijd voor ik relaties had, ik had plezier en geen zorgen.

Het zorgeloze leven zou ik nog wel een keer willen. Ik ben nu 22 jaar oud, een top-advocate en ik had mijn eigen wereld. Mijn eigen tradities en het voelde goed om niet afhankelijk te zijn van een vriend of relatie. 

Ik keek naar de zon die net achter een wolk uit kwam. Ik wilde niet als mijn moeder zijn, van vriend naar vriend alsof er geen leven zonder mogelijk was. 

Het werd tijd dat ik zelfstandig de wereld ging veroveren, mijn vader kon me altijd nog opvangen als het niet lukt.

Ik had lang genoeg ondersteuning gehad van vriendjes, het was tijd om mijn eigen pad te creëren. En dit was het begin. 

Ik haalde diep adem en glimlachte. Ik ben klaar om de wereld te veroveren, en niemand kan me stoppen!




heyy lieve mensen!

Ik heb al een tijd lang zitten nadenken over wat ik wilde met het einde van dit boek. Uiteindelijk leek me dit een gepast einde. 

Een vrouw hoeft niet ondersteund te worden door een man! En ik vond Hailey een sterk persoon die een mooi open einde verdiende. Wat ze met haar leven gaat doen, kan je zelf inbeelden want ik ga geen vijfde deel meer maken van deze boeken. 

Na heel veel schrijven ben ik klaar met deze reeks en wil ik nieuwe dingen proberen. IK wil nog even zeggen dat ik super blij met alle actieve lezers, hopelijk zie ik jullie allemaal terug bij andere boeken van mij. 

Door jullie ben ik ontzettend gegroeid als schrijfster, en daar ben ik dankbaar voor. Dit is mijn uitlaatklep en ik zal niet stoppen met schrijven. 

Maar met kerst had ik een belofte gedaan om een paar bonus hoofdstukken te schrijven en ik denk dat een hoop mensen blij zullen zijn met die hoofdstukken, dus verwijder mijn boek nog niet uit je bibliotheek want er komen nog wat hoofdstukken aan en ik hoop zo snel mogelijk 

:)

Love yaa alll

The Next GenerationWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu