The Next Generation

Hoofdstuk 41

Ik keek lang naar mijn outfit die klaar hing aan de deur van mijn inloopkast. 

Over enkele uren zou Addison langs komen om ons klaar te maken. Zij, Samuel, ik en Laurens zouden met zijn vieren naar het gala gaan. 

De rest van de groep ging met David mee. Aangezien ik en David geen woord meer tegen elkaar spraken en David niet met mij gezien wilde worden omdat ik 'onredelijk' deed. 

Mijn moeder ging vreemd, hij wist er al  maanden lang vanaf, en volgens hem heb ik geen enkele reden om boos te zijn op zowel hem als op mijn moeder. Wie was er nou onredelijk? 

Mijn vader was al weer aan het werk en dus was ik nu alleen thuis. 

Langzaam liep ik naar de kamer van mijn ouders toe.

Foto's van mijn ouders samen waren uit de lijstjes gehaald en op één nette stapel gelegd. De foto's waar ik ook op stond waren met een schaar bewerkt zodat alleen ik of ik samen met mijn vader erop stonden. De afgeknipte hoofden van mijn moeder lagen in de prullenbak naast het dressoir. 

In de hoek van de kamer lagen scherven glas, met tussen door kapotte lijstjes en uitstekende foto's. Zo te zien waren het de foto's waar het hoofd van Jaden ook maar op stond. 

De kledingkast was grotendeels al leef door het ontbreken van mijn moeder's kleding die ze eergisteren had opgehaald toen pap en ik in de tuin aan het eten waren. 

Ook toen probeerde ze een gesprek met me aan te knopen maar wederom was het haar weer niet gelukt. 

Door de missende kleren en de missende foto's was er een compleet andere sfeer in de kamer gekomen. Een kamer waar ik me altijd op mijn gemak voelde, met warmte en liefde in de lucht, was de sfeer nu totaal omgeslagen naar leeg en vol ongemak en kilheid. 

De muur was licht verkleurd rondom de plekken waar de foto's  hadden gehangen. Het nachtkastje van mijn moeder was leeg en op die van mijn vader stond enkel nog een wekker en een babyfoto van mij. 

In de werkkamer had dezelfde metamorfose gehad als de slaapkamer. Door de grote transformatie zou ik bijna zweren dat mijn moeders spullen hier nooit hadden gestaan en dat ze hier nog nooit was geweest. 

Ik liep naar de keuken om daar de koelkast leeg aan te treffen. 

Normaal gezien als ik alleen met mijn moeder was omdat mijn vader voor werk weg was zou ik er niet vreemd van hebben opgekeken want dan aten we toch bezorgvoedsel. 

Bij mijn vader was dit echter een unikum in dit huis. Mijn vader was degene die hier in huis kookte. En niet met een doosje waar alles al in zat, maar echt uit recepten of uit het hoofd, met enkel verse producten. 

De lege koelkast gaf dus aan wat de lege muren in de slaapkamer al aangaven. Mijn vader heeft veel last van het vertrek van mijn moeder. Hij wilde niet laten zien dat het verraad hem zeer deed dus werkte hij honderden uren over, nog meer dan zijn normale overuren. 

Toen de deurbel ging keek ik verbaasd op. Addison zou pas over twee uur komen en verder verwachtte ik geen bezoek. 

Toen ik de deur open deed zag ik Tess en Keegan staan. De twee beste vrienden van mijn moeder en Jaden. "Hailey, is je moeder thuis, we zoeken haar" Ik rolde met mijn ogen. 

"Die woont hier niet, probeer Jaden maar, wellicht heb je daar meer kans" 

Zonder op een antwoord te wachten gooide ik de deur met een klap dicht. De klap van de deur werd vervolgd door het rinkelen van de huistelefoon. 

Ik zuchtte. "Kan ik niet eens in stilte ademhalen?" mompelde ik naar mezelf. 

"Met Hailey Smith?" "Met oma Trisha" 

Ik glimlachte bij het horen van een vertrouwde stem. 

"Hallo oma!" "Hoe gaat het daar?" Ze hoorde dat ik enkele seconde na moest denken over mijn antwoord en nam dat als genoeg antwoord. 

"Trekt hij het zo slecht?" 

Het woord Haar werd met enorme afgunst uitgesproken. "De koelkast is leeg" 

Mijn vaders kookkunsten kwam van zijn moeder dus zij wist als een van de enige wat de woorden betekenden zonder erover na te hoeven denken. 

"Hij werkt zeker ook weer genoeg overuren?" 

"Ja"

"Ik ga een ticket boeken en ik kom zo snel mogelijk naar jullie toe. Laat je vader voorlopig even niks weten, hij zou me dan alleen vertellen dat het helemaal niet zo erg is en ik beter thuis kan blijven"  

"Ik heb vanavond toch gala dus ik zie hem pas morgenavond neem ik aan" 

"Lieverd, ik wens je heel veel plezier vanavond! Laat dat drama van je ouders niet in de weg zitten"

"Dat komt goed, tot snel" 

~*~

Eindelijk was het tijd voor het klaarmaken. 

"Ik ga wel wat eten beneden halen" Zei Addison terwijl ik mijn nagels aan het lakken was. "We hebben niks in huis" 

Verbaasd keek Addison me aan. "Je vader heeft altijd eten op voorraad, hij heeft zelfs een voorraad voor zijn voorraad... Gaat het zo slecht hier in huis?" Vroeg ze voorzichtig. 

"Ja... Maar vraag het aan David en dan valt het wel mee" Ze keek me meelevend aan. "Hij is al aan het idee gewend dat zijn vader vreemd gaat en zijn gezin niet meer hetzelfde zal zijn. Hij verwacht daarom dat jij het nou ook normaal gaat vinden." 

"Hij stuurde me gisteren dit bericht 'als je misschien niet zo druk was met je student en het feesten en meer met ons was het je misschien zelf ook opgevallen dat ze vreemd ging.' Ik heb er niet meer op gereageerd" 

Addison keek me verbaasd aan. 

"Hij is boos dat je een affaire niet eerder hebt ontdekt?" Ik haalde mijn schouders op. "Blijkbaar" 

"En indirect verwijt hij me ook nog een keer, voor de honderdste maal in paar maanden, dat ik verder ben gegaan na Chris" "Jij weet toch zelf wat het beste voor je is" 

"Daar heeft David een ander antwoord op" 

Addison zuchtte. "Al dat drama maakt me alleen maar hongeriger." Ik lachte. "Bel dan de pizzatent, friettent of de chinees ofzo" Ze knikte en viste haar telefoon van mijn bed. 

"Ik hoop dat je honger hebt want ik ga een heleboel bestellen zodat we niet aan David denken! En omdat ik honger heb natuurlijk"