ZEYNA

Bölüm 16

ÇARŞAMBA 19.46

 Kollarımı bir kez daha göğsümde bağladım ve karşımda oynanan oyuna odaklandım. Uçağımız Trabzon'a ineli neredeyse 3 saat, biz eve geleli ise 2 saat oluyordu.

Eve dediğime bakmayın, Orhun abimlerdeyiz. Evet, tam olarak 3 kız 2 erkek ergen olarak toplandık canım evli çiftimizin evine yerleştik. Gerçi yalnız 1 gece.

Tabi uzamasını istersek o ayrı.

'Şule'm pastalar hazır değil mi?'

Kemal, son 10 dakika içerisinde yüzüncü kez aynı soruyu sorduğu için mutfaktaki kadro soruyu görmezden geldi.

Bir kişi hariç.

'Ulan, karıma yenge diyeceksin, yenge!'

Evet, Orhun abim.

Yaren'in yandan uzattığı damla çikolatadan bir avuç aldım ve abime döndüm.

'Abi, ikizim diye söylemiyorum fazla patavatsız.'

Kemal arkamdan kafama küçük bir şaplak attı. Aa, ne oluyoruz ya? Boş durmak bana yakışmaz mantığıyla çikolatadan bir tane yüzüne attım.

Küçük etki sevmiyorum ama elimizde bu var!

'Rahat dursanıza iki dakika.'

Abim bu sefer bana da göz devirirken Şule abla araya girdi.

'Sen de sus. Ne karışıyorsun çocuklara?'

Kemal ağır ağır tezgaha ilerledi ve ellerini cebine koydu.

'Vay be, çocuk olduk öyle mi?'

Yaren bıyık altı gülerken bir yandan da beni dürtmeye başladı. Boş bir bakış attım ama oralı bile olmadı.

Dürtüşü gittikçe artarken Şule ablanın sesine döndüm.

'Olur mu Kemal'im? Kızlara diyorum ben.'

Bu sefer de gözlerimi Şule ablaya devirdim. Yine başlıyoruz.

'Şule, yavrum gaza getirme şunu.'

Şule abla irdelemedi ve Kemal'i öptü. Eyvah, Kemal yine köşeye sıkıştı!

Savaş başlasın!

Abim elindeki işi bıraktı ve Kemal'e bir adım attı. Kemal geri bir adım, abim ileri bir adım. Bu döngü böyle ilerlerken kollarımı tekrar göğsümde birleştirdim.

Evet, başta bahsettiğim oyun bu. 10 dakikada bir başa sarıyoruz ve ben bu olaydan bıktım. Ciddi anlamda bıktım!

Şule ablamın abime önündeki unu atmasıyla onun da bıktığını anlamış oldum. Güzel attı yalnız, abimin yüzü şu an bembeyaz. Baya da-

Ne yaptı o?

Canım abim, neler çekiyorsun sen bu evde?

'Yavrum ne yapıyorsun?'

Yine sakinsin Orhun Toygun. Helal olsun! Bakıyım ama yengem pek sakin değil.

'Bırak Kemal'i rahat. Kemal sen de içeri geç canım, hadi!'

Kemal bize göz kırptı ve gerisin geri içerideki Can ve Hale'nin yanına döndü. Acaba ne yapıyorlar içeride? Biz de bu saçma karambolde ne yapıyorsak?

'Aşkııımmm.'

Yengemin saçma sapan dudak büzmesiyle gözlerimi kapattım. Yapmayın, bu bünye bu işi kaldırmaz.

'Koy fırına şunları Şule. Ben içeri geçiyorum.'

Abim olaya ayamazken cevap dahi beklemeden salona döndü. Sıra bende görürsünüz.