ZEYNA

Bölüm 64/Ali Mirza

7.14

Hiçbir zaman büyük beklentileri olan bir insan olmadım. Hayatımı anlık yaşar, öylesine kararlar alırdım. Hatta bu yüzden birçok pişmanlığım da olmuştur kabullenemediğim.

Hani düşünüp, tartıp hareket etmek varken ben hep hareket eder sonra düşünüp tartardım kendi içimde.

Biraz heyecanlıyım. Bilmiyorum benim gibilere böyle mi diyorlar ama sanki anlattığım durum tam da buna denk geliyor.

Ya da daha iyisini buldum. Doğru kelime kesinlikle tez canlılık. Ama tam o da olmayabilir. Kararlılığımın ve eminliğimin bir anda tam tersine dönmesi benim için de öyle.

Haklısınız. Biraz ondan biraz bundan diyerek konuya isim vermeyi bırakıyorum sanırım.

Ama şöyle söyleyebilirim ki her şey bir an önce olsun ve bitsin istemek değil benimki. Mesela düğünümüzü oldu bittiye getirmek gibi bir amacım olmadı ama böyle anlaşılıyor diye çoğu kişiyle tartışmaya girmişliğim var. İsteme-söz-düğün çok hızlı oldu dediler.

Benim istediğim sadece karar verdiğimiz aileyi oluşturmaktı sadece. Sevgilim de benimle aynı şekilde düşününce oldu bitti evet.

Ama eğlendik, hakkını verdik yalan mı?

Gerçi siz bilmiyorsunuz tam ama fazlasıyla eğlendik. Gün hiç bitmesin isteyenlerin sayısı oldukça fazlaydı.

Bu yüzden içim rahat. Dediğim gibi sadece ailem bir an önce oluşsun istedim o kadar.

Bir de Zeyna'mın artık benden uzakta uyumasına gönlüm el vermiyordu.

Yine bu noktada kendimle çelişiyorum işte. Asla hayattan beklentisi olan bir insan olmadım.

Zeyna'ya kadar!

Onu tanıdıktan sonra hayattan çok fazla beklentim oldu.

Önce bana aşık olsun istedim, daha iyisini yaptı; bana sevdalandı.

Sonra beni hiç bırakmasın istedim, yüzyılın hatta daha da katın aptallığını yapıp ben bıraktım. Ve buna rağmen beni yine bırakmadı.

Affetsin istedim, affetti.

Eskisi gibi görsün istedim, gördü.

Ailem olsun istedim ve oldu.

Hayat, bana verdiği 5 yıllık acının karşılığını misli misli verdi anlayacağınız. O günleri tabiki ne ben ne de güzel karım silebildi ama daha iyilerini yaşama şansını tekrar kazandık işte.

Bu inanılmaz olsa da yetmiyor.

Benim beklentilerim devam ediyor, bunu siz de biliyorsunuz işte.

Şunu öğrendim ki, benim dünyam küçük bir kızın etrafında dönüyor her zaman. Ve o küçük kız kocaman kalbiyle beni hep görüyor.

Beklentilerim de olacaksa onunla oluyor bu yüzden.

Anlatabiliyor muyum, emin değilim.

Sırtımı biraz olsun yatak başlığına yaslamış bir halde uyuyan güzel karımı izliyorum şimdi. O yüzden düşüncelerimin çok sağlıklı ilerlediğini söyleyemeyeceğim.

Minik başı göğsümde yatıyor ve bundan öyle memnun ki!

Biliyorum çünkü huzurunu hissediyorum ben artık bu kadının. Belki size saçma geliyor ama tam olarak böyle.

Ben Zeyna'yı hayatımdaki tek kadın yaptığım andan beri ne hissettiğini anlıyorum. O bir ton şey dolu zihninde dönen çoğu şeyi tahmin edebilir haldeyim.