ZEYNA

Özel Bölüm1

 Herkese yeniden merhabaa. Bir başka özel bölümle karşınızdayım.

 Hikayeden sürekli koptuğumuzun ve olayların oldukça karıştığının farkındayım ama inanın elimden geleni yapıyorum. Hayatım bu yıl en düzensiz, en aksiyonlu ve en duygulu yılını yaşıyor dersem tam da parmağımı doğru yerleştirmiş olurum sanırım. Bu yüzden anlayışla karşılamanızı bekliyorum beni tekrar. Hep olduğu gibi. 

 -Hala benimle kalanlar varsa eğer lütfen benimle kalın ama sessiz kalmayıın. Belirsizlik bile ister istemez kendimi çekmeme neden oluyor. Bunu artık çözmemiz gerekiyor bence.-

 Zaten çoğu kez konuştuğumuz şeyleri tekrar etmeyeceğim ve size yakın geçmişten yaşadığım en zor gecenin başlangıcıyla merhaba diyeceğim. -Ah!-

 Ne olursa olsun başladığım gibi ilerlemek, yaşadıkça buraya aktarmak ister istemez beni daha da heyecanlandırıyor. Umarım siz de bundan keyif almaya devam ediyorsunuzdur.

  Vee iyi okumalar dilerim. İyilikle kalın, her zaman!

Aralık 2019

  3.43

 Uyumamak adına gözlerimi bir kez daha ovuşturdum ve kaçıncı kez düştüğünü artık sayamadığım lensimin tekini masanın bir köşesine bıraktım.

 Artık yarı net görüyorum paftaları, halimden de oldukça memnunum. Böylece takılacak daha az nokta var belki ama hepimiz biliyoruz ki birazdan fırlattığım o lens yüzünden diğerini de çıkarıp gözlüğüme dönüş yapacağım.

 Çünkü yarın gerçekleştireceğim teslim paftalarından bitmesi gereken 2 çizimim daha var.

 O kadar bileğime kuvvet ki!

 Ama ondan önce beni nerede nasıl karşıladığınızı elbette size de aktaracağım dostlarım.

 Öncelikle tekrar merhaba, uzun zaman oldu değil mi? Bu buhranlı dönemleri o kadar da özlememişiz bence.

 Kim bilir?

 Beni en son bıraktığınızda ikiziyle aynı evde yaşayan üniversiteli bir kızdım. Artık işler oldukça karışmış durumda.

 Hala üniversiteliyim, yanlış anlaşılma olmasın. Ama ne ikizimle aynı evi ne de aynı şehri paylaşıyorum birkaç aydır.

 İşte açıklamam da tam olarak burada geliyor.

 Eminim hepimizin hayalini kurduğu meslek ve o mesleğe adım atmasını sağlayacak düşlerindeki okulu olmuştur.

 İşte o okul benim için İzmir'de kazandığım ve bana o kadar çok güzel şeyler kazandıran canım okulum değildi.

- Özür dilerim ama gerçekten değildin, bu seninle mutsuzum demek değil, hakkını yemeyeceğim fena bir yoldaş değilsin ama bir köşede hep uzanamadığım bir ciğer vardı sonuçta.-

 Ben de tam bunun için birkaç olanak yaratmaya çalıştım. Aklınıza gelmeyecek bin bir çeşit senaryolar kurdum, yazdım çizdim, her yere başvurdum.

 Sonunda, aslında yalnız benim istediğim bir şey gerçekleşti ve dönemlik bir değişim süreci kazandım.

 Uzun yıllarımı aldı, öyle kolay olmadı anlayacağınız.

 Bu yüzden ne annemlerin 'Yapma etme, kurulu düzenin var yavrum.' ağıtlarını, ne abimlerin 'Madem gidiyorsun temelli daha iyi bir yere geçiş yap ki pişman olma.' önerilerini, ne de Kemal ve Tansel'in 'Beni bırakamazsın.' yakarışlarını dikkate aldım.