Bölüm 109

520 40 8
                                    

 

 Öncelikle merhabaa güzel dostlarım. Yine azcık zaman oldu biliyorum ama ufacık tefecik sürprizlerle dolu bir hafta geçirdim. Açıkçası buralara uğrayamadım bile... 

 Tahmin edeceğiniz üzere biz memleketteyiz. Çok şükür!

 Güzel günler de geçiriyoruz, dinleniyoruz, eğleniyoruz şimdi yalan olmasın. Yeni hayatıma tam başlamadan önceki son nefesim gibi oldu bu tatil bana. Yeni hayat da demeyelim İzmir'e dönüşümden önceki son nefesim diyelim daha iyi olsuun.

 O yüzden ayrı bir mutluyum :)

(Ay o kadar negatif zamanların üzerine böyle dolu dolu gülümserken cümle bile toparlayamıyorum heyecanıma verin lütfeen. Azıcık kendi kendime de konuşuyorum bunları yazarken asgdfs)

 Bir diğer mutluluk sebebim de bahsettiğim sürprizlerin etkisi aslında. Bence doğru tahmin ettiniz ama yine de söyleyeyim canlarım. 

 Hıhıı, Ali'm geldii! Ufacık tefecik bir tatili varken azıcık görüşelim, maça gidelim diye Antep'ten önce yanıma gelmiş.

 1-2 gün bile olsa ruhuma öyle iyi geldi, öyle özlemişim kiii....

 Buralarda olamayışım biraz da ondandı anlayacağınız, yalan olmasın. 

Suçu ona atıveriyorum ve sizi mutlulukla ve yeni bölümle baş başa bırakıyorum.

 Keyifli okumalaar...



18.13 

Ali'nin odasındayım. Daha doğrusu Ali ve benim için düşünülerek ayrılmış odadayım. Işıl anneler buraya biz evlendikten sonra taşındığı için Ali onlarla bu evde yaşama fırsatı bulamadı ama yine de odasını hazırlamışlar.

 Aynı annemlerin bana yaptığı gibi. Gerçi ben Ali'den farklı olarak onlarla yaşamış bulundum birkaç ay ama olsun. Ne demek istediğimi anlıyorsunuz az buçuk.

 Burada da birkaç eşyamız var. Yanımda kıyafet veya kişisel bakım için çok uç şeyler taşımadan da 1-2 gün hayatımızı devam ettirebiliyoruz. Bu açıdan gerçekten de çok seviyorum bu oda olayını.

 Hele İdil doğduktan sonra benim için resmen bir yardım kaçış odası oldu.

 Gözlerimden kalpler çıkmasına neden olan şeye bakar mısınız? Karşısına dikildiğim aynaya bakarak hazırlanmam gerekirken hem de!

 Derin bir nefes verdim elimdeki rimelle tekrar kirpiklerime odaklandım. 

 Tüm hazırlıklar bitti. Çoğu şeyi pişirdik, servise hazırladık. Sadece son dakika Sevgi'nin 'Börek mi açsak?' diye bir talepte bulunmasıyla açtığım börek pişmedi. Onun da bir yarım saati vardır inşallah. Misafirler geldiğinde sıcak servis etme şansımız olur diye düşünüyoruz ailecek. 

 Böreği de kenara bırakıyorum. Konuşulmaması gereken ne kadar detay varsa bölüşüyorum bunları sizlerle. Gergin de değilim halbuki. Bir şeyleri çoktan arkada bıraktım.

 Siz de şahit oldunuz. Işıl anneyle aramız daha iyi. Eskisi gibi can ciğeriz öyleyiz böyleyiz diyemeyeceğim, bu saatten sonra kusuruma da bakmasın sırf bu yüzden. Affettiğim üzerine odaklanalım en azından. Belki zamanla o raddede de düzelir ama. 

 Kin tutmuyorum koca kadına, anlıyorum az buçuk yalan olmasın. Yine de böyle bir durum tekrar yaşanırsa bana aynı şeyi yapar düşüncem var.

ZEYNAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin