ZEYNA

Bölüm 114

 Merhaba, güzel insanlar. 

 Umarım herkes iyidir ve keyifler bir tık tıkırındadır. Biz hallice çok şükür.

 Yeni bölümle yine karşınızdayım. Umarım keyifle okursunuz.

 Sağlıkla kalın...

Salı

 7.14

 Aynanın karşısında kendime bakıyorum. Yaklaşık 3 dakikadır. Hazırım aslında, herhangi bir eksiğim yok. Üzerimde dökümlü, ince bir kazak var. Onu da siyah bir pantolonla tamamlıyorum.

 İçine zar zor sığmadım ama İdil 6 aylıkken giydiğim hamile pantolonum bu. Hiçbir şey bana olmayacak gibi durduğu için bir tık kötü başladım güne.

 Bu yüzden makyaj yaparak kendimi şımartmak istedim. Öyle abartılı değil ama kapatıcı kullandım bugün. Siz düşünün ne haldeyim!

 En son bizi bir doktor odasında bıraktığınızı hatırlıyorum ben. Minik bezelyelerimizin haberini almıştık.

 Çok şükür hiçbir sıkıntımız yok. İdil'den daha sağlıklı bir hamilelik geçiriyor gibiyim ama yine de tedbiri elden bırakmıyoruz elbette.

 Ali, ikiz haberini aldıktan sonra inanılmaz derecede heyecanlandı. Bir an beni bırakıp doktorun yanına gitti ve ekrandan ikisini d e görmek için delirdi.

Şaşırıyorum bazen bu haline. Üniversitedeyken Asya'yla konuşurduk ve her seferinde konu Ali'nin çocuklardan, bebeklerden hoşlanmamasına gelirdi. Hatta evde çoğu kez anne babasına çocuk yapmayacağından bahsedermiş.

Bunu da babasına nasıl söylüyorsa utanmadan!

Neyse.

Bunları hatırladıkça karşımdaki Ali'yi tanıyamıyorum pek. Çok değiştiğini hissediyorum sadece. Birçok noktada.

Tuhaf geliyor ama bu Ali'yi de çok seviyorum sanırım. Sanırım dediğime bakmayın işte seviyorum. Bazen ilk tanıdığım Ali olsaydı şu an böyle olabilir miydik diye düşünmeden edemiyorum ama.

Cevap biraz karışık.

Yine sapıyorum ben kusura bakmayın.

Hastanedeki Ali'nin heyecanından bahsediyordum, evet. O haberi aldığında ne yapacağını şaşırdı bir tık.

Ben mi?

Onun cevabı da birazcık karışık.

Elim istemsizce karnıma gitti. Küçük çıkıntıda daireler çiziyorum, kazağımın üzerinden. Heyecanlıyım elbette. Bambaşka iki dünya bizi seçti. İnanılmaz iki çocuğum birden olacak. 3 çocuk annesi olacağım.

3 çocuk annesi.

31 yaşındayım ve 3 çocuk annesi olacağım...

İşte böyle ilerledikçe bende heyecan geri plana düşüyor. Başrol çoktan korku oldu bile. Sizden saklayacak değilim hemşireler. 

 Deli gibi korkuyorum!

 Akıllı biri korkar zaten. Korkmalı en azından.

 İkinci çocuk fikrine nasıl alışmakta zorlandıysam üçüncü çocuğa da öyleyim şu an.

 Derin bir nefes alıp bakışlarımı karnıma indirdim.

'Anneciğim alınmayın ne olur? Benim demek istediğim çok farklı bir şey. Siz benim canımsınız, sizi çok seviyorum ve seveceğim her şeyim üzerine söz veriyorum.'