ZEYNA

Bölüm 86

Merhaba!

Benim kadar sizin de eğlenmenizi diliyor ve yorumlarınızı bekliyorum🙏🏻 Sevgiler🌸

Salı 9.22

  Son kez at kuyruğu yaptığım saçlarımı kontrol ettim ve derin bir nefes aldım. Eskisi kadar uzun olmasalar da çok kısa olduklarını söyleyemem. Sadece eskisinden oldukça farklı olarak biraz boya kullanmış olabilirim güzel saçlarımda. Onun dışında başa çıkamama konusunda bile bir değişim içerisine girmediler.

  Bu biraz pişman olunmasına rağmen devam edilen sistem oldu benim için. Yeni bir hayata başlıyorum davasıyla birazcık radikal olarak aldığım kararlardan sadece biriydi. Hala saçlarımdan bahsediyorum.

Artık radikal kararlar almıyorum belki ama bu saç davasından da kurtulamadım işte. Arada hafif boyalar ile atlatıyorum bakım işlerini.

Tek tesellim Ali biraz olsun kabullenmiş durumda. İlk dönemlerde oldukça sinirliydi.

Neyse, ne diyordum?

At kuyruğu yaptığım saçlarım evet. Onu şık olmak istememe rağmen Kasım soğuğu yüzünden giydiğim çizgili kazağım takip ediyor.

Evden çıkmadan da kaban ve bere ikilisiyle de sarmalanmayı düşünüyorum. Hasta olup Ali'ye ya da İdil'e bulaştırmak istemediğimi söylememe bile gerek yok bence.

Bugün sizleri biraz karışık karşıladım, farkındayım. Aklımda bir sürü iş ve onları yetiştirme koşuşturması bulunduğu için iletişim konusunda sıkıntı çekiyorum.

Affınıza sığınarak tekrar saçlarımı düzeltiyorum.

Evden çıkmadan bu durumdan kurtulacağımdan adım gibi eminim ama kuaför planımı öne atarsam mutlu sona ulaşacağım. Artık açık saçlarımı kırıklarıyla birlikte savurmaktansa böyle hapsetmeyi tercih ediyorum işte.

'Yavrum, hazır mısın artık?'

Siyah kabanımı ve çizmelerimi alıp giyinme odasından çıkarken Ali'ye karşılık verdim.

'Geliyorum.'

Bunu kaçıncı kere söylediğimi hatırlamıyorum ama bu sefer gerçekten yanına ulaşacağımın farkında.

Nereye gittiğimizi sorduğunuzu yeni duyuyorum, üzgünüm. Telaşım olduğunu söylemiştim.

Küçük ailemle birlikte doğumdan sonra ilk kez dışarı çıkıyoruz. 10.30'da İdil'in doktor kontrolü var, eminim Tuğçe Hanım bizi büyük bir hevesle bekliyor. Her şeyin yolunda olduğunu öğrendikten sonra güzel kızımı babaannesine bırakıp günlük işlerimizi halletmeye yoğunlaşacağız.

Umarım.

Dün, artık babamın isyan telefonuyla biraz şirkete uğramam gerektiğini fark ettim. Aslında durumdan şikayetçi değiller de işte bazı işlerin çıkmaza gireceğini en başından bildiğimiz için bu kadar dayanabildiler.

Biraz işlere el atmam gerekiyor. Kemal, Tansel ve Emre üçlüsüne rağmen.

Emre, yaklaşık 1 aydır benim yerime idare etmeye çalışıyormuş. Ayağımı kaydırmaması için çabalayacağım yani!

Bu nedenle 2 saatimi şirkete, 2 saatimi kuaföre ve arada da alışverişe ayırmayı düşünüyorum. Sonrasında kızımı da alıp sıcak evimize dönebileceğim.

Umarım yani, planlarım bu yönde.

'Kotun biraz dar mı senin?'

Pardon?