Tough Lover

-1-

Χτύπησα ρυθμικά τα δάχτυλα μου στο γόνατο ενώ κουνούσα το κεφάλι μου.

Μουσική.Ένα από τα σπουδαιότερα πράγματα στον κόσμο.

....Και πιο διαβολικό μιας και μπορεί κάλλιστα να σε κάνει να αργήσεις το πρωί ,την πρώτη μέρα μάλιστα ,στο σχολείο.

"Sweet Mother of Jesus" φώναξα καθώς έβλεπα το τρένο να απομακρύνεται κατά πολύ από την στάση κοντά στο σχολείο μου.

Σηκώθηκα από τα αναπαυτικά καθίσματα του τρένου και έτρεξα προς την πόρτα.Άρχισα να φωνάζω με όλη μου την δύναμη να ανοίξουν.Μέχρι να το συνειδητοποιήσω είχαμε φτάσει στην επόμενη στάση.Ο ελεγκτής κούνησε δεξιά κι αριστερά το κεφάλι του απογοητευμένος.Ξεφύσηξα και η πόρτα άνοιξε μπροστά μου απότομα.

Κοίταξα γύρω μου και το μόνο που έβλεπα ήταν δέντρα.

Μπορεί να μην είσαι και η πρώτη στην γυμναστική Rosetta,αλλά αν η μητέρα σου μάθει πως άργησες,δεν νομίζω να χαρεί και πολύ.

Έπιασα τα κοντά μαλλιά μου έναν πρόχειρο κότσο και άρχισα να τρέχω προς την αντίθετη πλευρά του δρόμου.

Σύντομα έφτασα στην στάση που θα έπρεπε να είχα κατέβει.Ένα μέρος του εαυτού μου χάρηκε καθώς σκέφτηκα πως θα ήμουν στην ώρα μου.Οι γυμναστικές μου ικανότητες δεν θα με απογοήτευαν.

Άλλα όχι.

Μπαίνοντας στο προαύλιο του σχολείου με τα ακουστικά,παρατήρησα πως είναι εντελώς άδειο.

Πως είναι δυνατόν από όλα τα παράλληλα σύμπαντα,αυτό εδώ να είναι η κόλαση και εγώ την πρώτη μέρα που βρίσκομαι σε αυτήν να βασανίζομαι;

Με άλλα δεδομένα δεν θα με ένοιαζε καν αν αργήσω.Αλλά σήμερα ειδικά μιας και είναι η πρώτη μου μέρα σε καινούργιο σχολείο δεν θα έπρεπε να τα σκατώσω.

Εξάλλου τόσα και τόσα είχα ακούσει από την μητέρα μου τις τελευταίες μέρες." Το να έρχεται αργοπορημένος κάποιος και συγκεκριμένα την πρώτη κιόλας μέρα του σχολείου είναι κάκιστο καθώς θα χαλούσε κατευθείαν την οποιαδήποτε καλή εντύπωση θα έδινε στους άλλους.Ναι Rosy?"

Ναι μαμά.(?)

Μπήκα στο στο γραφείο του διευθυντή με την πρόθεση να ρωτήσω που είναι η τάξη μου."Συγγνώμη, ξέρετε αν έχουν μπει οι μαθητές στις τάξεις;" ρώτησα όσο πιο ευγενικά μπορούσα αλλά απάντηση δεν πήρα καμία.