Tough Lover

-3-

Έφτασα κοντά στο πάρκο του σπιτιού μας έχοντας ακόμη τα ακουστικά μου ακούγοντας όπως πάντα Scorpions-Rock you like a hurricane και χτυπιόμουν σαν την φώκια.

"HERE I AMMMMMMMMM
ROCK YOUUUU LIKE A HURRICANEEEEEEEEE".φώναξα με δύναμη κάνοντας την γυναίκα με το τεριέ που διέσχιζε το απέναντι πεζοδρόμιο να γυρίσει να με κοιτάξει καχύποπτα με μισόκλειστα μάτια.Μέχρι κι ο σκύλος φοβήθηκε και άρχισε να γαβγίζει προς το μέρος μου.

Εγώ όμως συνέχισα να χορεύω ανενόχλητη μέχρι να φτάσω την σιδερένια εξώπορτα της πολυκατοικίας.

"Jesus τι φρικιό.Και νόμιζα ότι δεν μπορούσες να γίνεις πιο περίεργη έπειτα από το σημερινό πρωινό" άκουσα μια υπεροπτική φωνή από πίσω μου και γυρνώντας τον συνάντησα πάλι, έπρεπε να το περιμένω εξάλλου μιας και απ'ότι φαίνεται είμαστε γείτονες και θα πρέπει να τον υποστώ.

"Πάλι εσύ;" είπα και το βλέμμα μου μετακινήθηκε προς την κατεύθυνση στην οποία προέρχονταν η φωνή.

"Ποιο είναι το θέμα σου;" ξεφύσηξα κουρασμένη στην ιδέα ότι θα πρέπει να τσακωνόμαστε πάλι και τον κάρφωσα με τα μάτια.Παρεπιπτόντως, φορούσε γυαλιά ηλίου,πράγμα που τον έκανε ακόμη περισσότερο ψώνιο στα μάτια μου.

"Δεν θα συζητάμε τα ίδια πάλι" είπε αδιάφορα και βγήκε από το αμάξι που είχε και το πρωί."Δεν έχω τόσο χρόνο εξάλλου"

Στριφογύρισα τα μάτια μου και μπήκα μέσα στην πολυκατοικία.Έκλεισα την εξώπορτα,για την ακρίβεια προσπάθησα να την κλείσω μα έβαλε το πόδι του και την εμπόδισε."Τώρα τι;Θα με ακολουθείς και στο σπίτι ηλίθιε;" γρύλισα και συνέχισα να περπατάω.

Με πλησίασε σμίγοντας το σαγόνι του και κατέβασε ελαφρά τα γυαλιά του ενώ τα μάτια του με έκαιγαν.
"Πρώτον,πρόσεξε τον τόνο σου, ξέρουμε και οι δύο τι θα πάθεις αν συνεχίσεις να έχεις αυτό το ύφος" είπε γρυλίζοντας με τον ίδιο τόνο που είχα και εγώ πριν

"Δεύτερον μήπως το αντίθετο;Δεν έχω καταλάβει νομίζεις ότι ΕΣΥ με ακολουθείς επειδή δεν μπορείς να μου αντισταθείς;" φώναξε και ήρθε ακριβώς μπροστά μου εμποδίζοντας τον δρόμο μου.

Έμεινα λίγο να τον κοιτάω και εκείνος τοποθέτησε τα γυαλιά στην μπλούζα του ενώ δεν είχε πάρει το βλέμμα του λεπτό από πάνω μου.Άρχισα να γελάω τόσο δυνατά που ειλικρινά νόμιζα ότι θα πάθω κάτι.

Και τώρα επιβεβαιώθηκα ότι κάπου στο δωμάτιο του έχει ένα χαρτάκι να κρέμεται στον τοίχο που λέει "ΜΕ ΕΝΤΟΛΗ ΨΥΧΙΑΤΡΟΥ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΨΥΧΟΦΑΡΜΑΚΑ"Λογικα αυτές τις μέρες τα ξέχασε.