-25-

1.6K 186 5
                                    

ROSETTA'S POV

Πετάρισα τα μάτια μου γρήγορα στην προσπάθεια μου να ξυπνήσω.Νιώθω το κορμί μου βαρύ και αδύναμο.Τα πάντα φαίνονται θολά και κουνημένα,σαν να έχω μεθύσει.Κοίταξα γύρω μου και το μόνο που είδα ήταν ένα παραθυράκι ακριβώς απέναντι μου.Το ελάχιστο φως που μπαίνει είναι αρκετό για να με στραβώσει και να πεταρίσω τα μάτια μου για μια τελευταία φορά ώστε να μπορέσω να τα ανοίξω διάπλατα.

"Απολαμβάνεις την διαμονή σου;" ακούστηκε μια βροντερή φωνή δίπλα μου κάνοντας με να αναπηδήσω,ξυπνώντας με παράλληλα μια και καλή.Γύρισα δεξιά μου και είδα έναν άντρα να κάθεται σε μια καρέκλα και να παίζει με έναν αναπτήρα ενώ κοιτούσε το βρώμικο πάτωμα κάτω.Τα ρούχα του ήταν βρώμικα,το δερμάτινο σακάκι του φαίνονταν να είχε γίνει δεύτερο δέρμα πάνω του.Τα μαλλιά του ήταν σγουρά, κολλημένα στο σχεδόν τετράγωνο πρόσωπο του.

"Ποιος είσαι εσύ;" ξεροκατάπια και πήγα πιο πίσω, ακουμπώντας τον τοίχο, ενώ παρατήρησα πως ήμουν καθισμένη στο πάτωμα.Στο πενταβρώμικο αυτό πάτωμα.

"Rosetta,Rosetta,δεν τα ρωτάμε αυτά από τόσο νωρίς.Εξάλλου τώρα γνωριζόμαστε" είπε γελώντας σαρκαστικά και συνέχισε να αγνοεί την οπτική επαφή μαζί μου καθώς φαίνονταν αφοσιωμένος σε αυτό που έκανε.

Θα του έλεγα να ξανασκεφτεί αυτό που μόλις πέταξε εφόσον όταν γνωρίζεσαι με κάποιον μαθαίνεις και το όνομα του,αλλά καλύτερα είναι να μην πάω γυρεύοντας.

"Νωρίς;Για τι πράγμα;" απάντησα και τον είδα να σηκώνεται απότομα ξαφνικά, πετώντας τον αναπτήρα κάτω και να αρπάζει την καρέκλα που κάθονταν.Την γύρισε ανάποδα και έκατσε ξανά στηρίζοντας τα χέρια του στην πλάτη της.Τα μάτια του βρίσκονταν, επικριτικά, κολλημένα πάνω μου κάνοντας με να κοιτάξω οπουδήποτε αλλού καθώς ήταν αρκετά κοντά μου και το βλέμμα του με έκανε να νιώθω άβολα.

"Νόμιζες ότι όλο αυτό είναι ένα παιχνίδι;Πόσο αθώα" απάντησε εντελώς ειλικρινά και ύστερα έβηξε σαν εκείνους τους παππούδες στον δρόμο που κυριολεκτικά πνίγονται και καταφέρνουν να μεταδώσουν ό,τι κι αν έχουν σε έκταση 50 μέτρων.

Απορώ με το κουράγιο που έχω τέτοιες στιγμές να τις αντιμετωπίζω έτσι.

"ΟΤΑΝ ΣΟΥ ΜΙΛΑΩ ΘΑ ΜΕ ΑΚΟΥΣ" φώναξε δυνατά ξυπνώντας με από τις σκέψεις μου και άρπαξε το κεφάλι μου στα χέρια του.Τρομαγμένη έκανα μια κίνηση να του ξεφύγω αλλά εκείνος,ως προφανώς πιο γεροδεμένος,με έσφιξε στο στήθος του ,κολλώντας πάνω στα φρικιαστικά του ρούχα και με έκανε μια σβούρα.

Tough LoverWhere stories live. Discover now