-4-

2.8K 283 3
                                    

Γύρισα πλευρό και έβαλα το κεφάλι μου κάτω από τα μαξιλάρια σαν στρουθοκάμηλος.Δεν πέρασαν λίγα λεπτά και άρχισα να ακούω έντονα αγκωμαχητά από το δίπλα διαμέρισμα.Σηκώθηκα με γουρλωμένα τα μάτια και κόλλησα το κεφάλι μου στον τοίχο για να δω τι σκούζει έτσι,όχι δεν είμαι κουτσομπόλα όσοι αναρωτηθήκατε, ένας απλός άνθρωπος είμαι που θέλει να ξεκουραστεί επιτέλους.

Δεν άργησα να καταλάβω τι ακριβώς ήταν αυτό που άκουγα και αηδιασμένη έκανα πίσω απότομα ανοίγοντας το στόμα μου διάπλατα."ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ ΜΟΥ" φώναξα ασυναίσθητα και πήγα προς την μπαλκονόπορτα.Πριν ανοίξω τα φύλλα της πάτησα την κουρτίνα μου και γλύστρισα πέφτοντας κάτω ανάσκελα κοιτώντας το ταβάνι να κουνιέται ελαφρά.Πολλές φορές σκέφτομαι ότι χαραμίζομαι στο λύκειο και πρέπει να πάω σε καστινγκ τσίρκου,το μόνο σίγουρο είναι ότι θα με πάρουν και ότι θα έχω σίγουρη δουλειά.

Αφού κατάφερα να ξεμπλεχτώ από την κουρτίνα που παρεπιπτώντος είχα τυλιχθεί σαν ντολμάς,άνοιξα τα φύλλα και βγήκα έξω τρίβοντας την πλάτη μου."Ε ΜΠΟΥΜΠΟΥΝΟΚΕΦΑΛΕ" φώναξα και στηρίχθηκα στο κάγκελο του μπαλκονιού.

Ως εδώ και μη παρέκει.Αρχικά που την βρίσκει την όρεξη μεσημεριάτικα να κάνει τέτοια πράγματα;Εγώ όχι όρεξη για κάτι τέτοιο,αλλά με το ζόρι στέκομαι.Αλλά τώρα θα μου πεις, αυτός έχει όρεξη να σε κάνει τούρμπο από τα νεύρα,για αυτό δεν θα βρει όρεξη;

Η πόρτα δεν άργησε να ανοίξει και ένας ημίγυμνος Eugene και η πετσέτα του,η οποία παρεμπιπτόντως κάλυπτε το επίμαχο του σημείο και μόνο,εμφανίστηκαν.

Προσπάθησα να μην κοιτάξω το σώμα του,αν και ήθελα πολύ να δω για ποιον λόγο κάνουν έτσι όλες οι ρουβίτσες απέναντι μου, όμως κρατήθηκα και μετακίνησα το βλέμμα μου στα μάτια του.Σταύρωσα τα χέρια μου και άρχισα να χτυπάω το πόδι μου κάτω ελαφρά.

"Τι έγινε;Έχεις βάλθει να μην με αφήσεις ήσυχο;Έχουμε και δουλειές" ούρλιαξε με ανασηκωμένο το φρύδι παριστάνοντας πως δεν ξέρει για πιο πράγμα μιλάω.Ο ηλίθιος ξέρει ακριβώς για ποιον λόγο κάνω έτσι όμως θέλει να το ακούσει από το στόμα μου.Είναι βαθιά νυχτωμένος αν νομίζει έστω και στο ελάχιστο ότι θα το πω έτσι στα ίσα.

"Τι έγινε;Εντάξει ξέρετε οι ίδιοι τι κάνετε,δεν είναι ανάγκη να το μάθουμε και ΟΛΟΙ οι υπόλοιποι που βρίσκονται στην πολυκατοικία.Εξάλλου δεν θέλουμε να ξεράσουμε,φτάνει η κοπέλα δίπλα σου η οποία η καημένη κοντεύει να ξεράσει" ανασήκωσα τα χέρια μου και τον κοίταξα.Είδα το βλέμμα του να ταξιδεύει στο σώμα μου και μα σταματάει στο στήθος μου καθώς εγώ και οι φαηνές μου ιδέες,σηκώνοντας πριν τα χέρια μου τόνισα περισσότερο το σημείο εκεί.

Tough LoverΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα