Tough Lover

-52-

Το κεφάλι της Kathrine φάνηκε να ξεπροβάλλει από την πόρτα κάνοντας και τον Theo και εμένα να κοιτάξουμε προς τα εκεί.

Το στομάχι μου σφίκτηκε ελαφριά καθώς περίμενα αντί για το κεφάλι της Kathrine να δω το νευριασμένο κεφάλι του Gene επειδή βρίσκονταν δίπλα μου ο Theo ,για τον οποίον προφανώς και δεν ήξερε τι συνέβαινε.

"Ανησύχησα όλη την νύχτα περιμένοντας να ανοίξει η πόρτα του δωματίου μας στην εστία και να μπεις μέσα" έτρεξε η  Kathrine κατά πάνω μου σφίγγοντας με δυνατά στην αγκαλιά της.

"Όλη την νύχτα; Πόσες ώρες βρίσκομαι εδώ;" είπα με ανοιχτό το στόμα.Υπέροχα, όλα θα βρουν να σου συμβούν εκείνη ακριβώς την στιγμή που δεν θα το περιμένεις ούτε κατά διάνοια.

Το μυαλό μου πήγε πάλι στον Gene.Γιατί δεν βρίσκονταν εδώ, μαζί μου;Που στον διάολο βρίσκονταν τώρα που έπρεπε να είναι εδώ;

"Ο Gene;" ρώτησα και η Kathrine και ο Theo κοιτάχτηκαν.

"Πέρασε όλη την νύχτα εδώ δίπλα,σε αυτήν την καρέκλα περιμένοντας μήπως ξυπνήσει όμως οι γιατροί τον έστειλαν σπίτι να κοιμηθεί" είπε η Kathrine κάπως περίεργα.

Κάτι ετοιμάζουν αυτοί, εξάλλου πως να τους πιστέψω έπειτα από την τελευταία φορά που εκείνος και εκείνη ετοίμασαν τόσο μεγάλη κομπίνα;Και η Eva φυσικά εμπλέκονταν,το νιώθω και το γνωρίζω άλλωστε ότι έχει βάλει το χεράκι της σε όλα αυτά.

"Ααα ναι;" είπα με ανασηκωμένο το φρύδι προσπαθώντας να τους δείξω οτι το έχαψα και εκείνη γρήγορα έγνεψε θετικά.

Eugene's POV

"Eva που στο διάολο θα βρω να νοικιάσω ολόκληρο παγωτατζίδικο εδώ στο Λονδίνο για να το πάω πίσω στο Μάντσεστερ;" φώναξα στο ακουστικό στην Eva καθώς πήγαινα πάνω κάτω νευρικά σε ένα τοπικό καταπράσινο πάρκο.

Ωω ναιπ, ξύπνησα από τα άγρια χαράματα για να φτάσω στην ώρα μου  στο Λονδίνο και να είμαι πίσω όταν η Rosy θα πάρει εξιτήριο.

Δεν βλέπω όμως να καταφέρω να το κάνω.

Έχω πάει σε 30 μαγαζιά από το πρωί ρωτώντας αν μπορούν να μου φουσκώσουν 50 μπαλκόνια μέχρι τις 2 το μεσημέρι και ως απάντηση παίρνω γέλια.

Έχε χάρη που δεν πρέπει να το χαλάσει τίποτα όλο αυτό και ιδίως να μπω φυλακή για ξυλοδαρμό αλλιώς θα μοίραζα μπουνιές σε καθέναν ξεχωριστά.

Εξάλλου είναι μια υπόσχεση που είχα δώσει στην Ρόζα: Όταν θα βγεί από το νοσοκομείο θα της έφερνα ολόκληρο παγωτατζίδικο.