Tough Lover

-49-

Eugene's POV

Οι τρίχες της πετάνε άτσαλα δεξιά και αριστερά πάνω μου καθώς εκείνη έχει ακουμπησμένο το κεφάλι της στο στέρνο μου.Δεν ξέρω πόση ώρα έχει περάσει από του που ξύπνησα, αν κοιμήθηκα βέβαια, και την χαζεύω.Πρέπει να είναι σίγουρα γύρω στις 4 το πρωί.

Πάει καιρός που έχω να ξυπνήσω τόσο όμορφα, είναι σαν να υπάρχει μια ηρεμία μέσα μου επιτέλους.Σαν κάτι να έχει γαληνεύσει και να μην θέλει πια να με τυραννίσει.Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούσα να ηρεμήσω τόσο καιρό έχοντας την Rosy στο μυαλό μου, ξανά και ξανά και ξανά.Το να είσαι μαζί της είναι μια ολόκληρη περιπέτεια, και αυτό είναι κάτι που λατρεύω αναμφίβολα.

"Ξέρεις είναι αρκετά περίεργο να κοιτάς επίμονα τον άλλον καθώς κοιμάται" ακούστηκε η αγουροξυπνημένη φωνή της δίχως όμως να γυρίσει να με κοιτάξει.Πως σκατά ήξερε ότι την κοιτούσα;

"Και αναρωτιέσαι που το ξέρω, απλά το ξέρω.Ναι;" είπε και τότε γύρισε ολόκληρη και με κοίταξε με ένα παιδικό ύφος.

Το σεντόνι έπεσε ελαφρά από τον αριστερό της ώμο, πράγμα που προφανώς μου έδωσε καλύτερη θέα παρόλο που βρισκόμασταν δίπλα στο παράθυρο και απέναντι έβλεπες τους καταπράσινους κήπους του Μάντσεστερ."Προσέχετε τις κινήσεις σας" είπα σχεδόν ψιθυριστά ενώ δάγκωσα τα χείλη μου.

Και όντως καλύτερο θα ήταν να τις προσέχει καθώς δεν ήθελα και πολύ να την γευτώ για πρωινό."Γιατί;" είπε και με πλησίασε αργά και βασανιστικά."Σας αποσυντονίζω μήπως;" ανασήκωσε το δεξί της φρύδι και ύστερα έκατσε στα τέσσερα.Ξεροκατάπια και την κοίταξα έντονα στα μάτια και με μια κίνηση την έφερα γρήγορα από κάτω μου.

Με κοίταξε εντελώς ζαλισμένη στα μάτια και το εκμεταλλεύτηκε αυτό αφήνοντας ένα άγχος χαμόγελο."Τι έγινε; μήπως σας αποσυντονίζω εγώ τώρα;" είπα περήφανα.

"Όχι,απλά με γύρισες πολύ απότομα" είπε εντελώς σοβαρά και ανασήκωσα το φρύδι μου.Άρχισα να την γαργαλάω χωρίς να πω τίποτα και εκείνη έκανε σπασμωδικές κινήσεις από το γέλιο.

"Ανακωχή ανακωχή" φώναξε εξαντλημένη και εγώ πήρα μια βαθειά ανάσα."Πεινάω" είπε και ανασηκώθηκα ελαφρά από πάνω της.

"Αλήθεια Rosy;Τέτοια ώρα;" αναστέναξα χώνοντας το κεφάλι μου στα μαλακά μαξιλάρια πίσω.

Rosetta's POV

"Έξάλλου,έχεις εμένα να φας" είπε και ένιωσα για κάποιον λόγο τα μάγουλα μου να φλέγονται.
"Ξέρουμε και οι δύο ότι η γεύση μου δεν συγκρίνεται με καμία άλλη" πρόσθεσε και ως απάντηση πήρε αμέσως ένα μαξιλάρι στην μούρη.