Tough Lover

-11-

Άνοιξα τα μάτια μου και είδα πως είμαι ως συνήθως μπλεγμένη σαν το πρέτσελ στο πάτωμα.Πρέπει να σταματήσω να πέφτω από το κρεβάτι όταν κοιμάμαι.

Ανασήκωσα λιγάκι το σώμα μου στερεώνοντας το στους αγκώνες μου, εντελώς εξαντλημένη και είδα πως δεν υπάρχει πουθενά το μωβ χαλί του δωματίου μου."Πότε το έβγαλα αυτό;" ψέλλισα ενώ μέσα μου αισθάνομαι σαν να είμαι ερείπιο.Το κεφάλι μου με βαραίνει, τα πόδια μου δεν με κρατάνε και η μέση μου κοντεύει να με πεθάνει από τον πόνο.

Σηκώθηκα όρθια εντελώς, με τα χίλια ζόρια φυσικά, παραπατώντας με αργές κινήσεις και παράλληλα έτριψα τα μάτια μου με μανία για να φύγει η θολούρα από αυτά.Δεν έχω πιει ποτέ ξανά έτσι στην ζωή μου ούτε έχω νιώσει ξανά αυτό το συναίσθημα, το οποίο ήταν αρκετό για να με κάνει να μην θέλω να το ξανά νιώσω.

Εικόνες από την χθεσινή βραδιά άρχισαν να παίζουν στο μυαλό μου.Το μόνο που θυμάμαι ήταν ότι είχα κολλήσει σαν την βδέλλα στο μπαρ και ζητούσα συνεχώς ποτά,μέχρι εκεί φτάνει η μνήμη μου.Υποθέτω πως ήπια τόσο πολύ που ούτε να πάω στον Εθγενε να μιλήσω δεν είχα δύναμη, επομένως για ακόμη μια φορά πρέπει να έχω το άγχος για να τον αντιμετωπίσω.

Τότε ήταν που παρατήρησα πως ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΛΟΓΟ,δεν βρίσκομαι στο δωμάτιο μου αλλά σε ένα άλλο, πιο μεγάλο και σίγουρα πιο ακατάστατο από αυτό.Παπούτσια είναι πεταμένα πάνω κάτω, μια μπάλα ποδοσφαίρου βρίσκεται πάνω στο γραφείο, το οποίο φαντάζομαι ότι είναι γραφείο για να λέμε την αλήθεια.Αφού κοίταξα χαμένη γύρω τον χώρο κοίταξα εμένα ψιλαφίζοντας το σώμα μου.Ρούχα,τσεκ, παπούτσια τσ.... περίμενε.Που είναι το τακούνι του ενός παπουτσιού μου;Η πόρτα δεξιά άνοιξε απότομα κάνοντας με να γυρίσω να κοιτάξω προς το μέρος εκείνο και το πρώτο πράγμα που είδα να ξεπροβάλλουν από αυτήν ήταν κοιλιακοί, πολλοί κοιλιακοί.Και καλοσχηματισμένοι.

Δεν φταίω εγώ, αυτοί ήταν σε κοινή θέα.Εξάλλου τι να κάνουμε και εμείς με τον ένα ενιαίο κοιλιακό,κάτι πρέπει να βλέπουμε.Ψυχή δεν έχουμε;Ανέβηκα προς τα πάνω και είδα τον γνωστό ηλίθιο να με κοιτάει με ένα πονηρό βλέμμα στο πρόσωπο του.

Τα έχασα και έκανα ένα βήμα πίσω μα ξέχασα το σπασμένο τακούνι μου και έπεσα πίσω στο κρεβάτι με φόρα ενώ τα γέλια του αντηχούσαν στο δωμάτιο ασταμάτητα κάνοντας με να τσαντιστώ ακόμη περισσότερο."Μην γελάς γιατί θα σε κοπανήσω με το άλλο τακούνι, νομίζεις δεν είναι φονικό όπλο; Νομίζεις πως δεν ξέρω κόλπα με αυτό;" φώναξα με φρικαρισμένη "ΓΟΥΑΤΣΑ" και ανασηκώθηκα τραβώντας το φόρεμα μου καθώς άρπαξα την γόβα στο αριστερό μου χέρι σφιχτά."Παρεπιπτόντως το άλλο το πήρα εγώ" είπε έντρομος βάζοντας τα χέρια του μπροστά μου για να υπερασπιστεί τον εαυτό του.