Tough Lover

-51-

"Gene έλα εδώ,ΕΛΑ ΕΔΩ ΤΩΡΑ ΜΗΝ ΣΤΙΣ ΒΡΕΞΩ" φώναξα καθώς τον κυνηγούσα κυριολεκτικά από πίσω.

Έφτασε έξω απ'τις εστίες και γύρισε και με κοίταξε."Αα Rosy εδώ είσαι;Δεν σε άκουσα, νόμιζα ότι είχες πάει με τον φλώρο"είπε.

"Φέρεσαι ανώριμα.Απλά ήθελε να μας βοηθήσει" είπα αναστενάζοντας.

"Ναι , κοιτάζοντας σε από τον καθρέφτη του αμαξιού" φώναξε.

"η-ηηησχυια ρε φφφιλε πρσπαθ-θουμε να κοιμηθουμ-με εδώ" ακούστηκε μια φωνή από το πάτωμα και γυρίσαμε να κοιτάξουμε έναν εντελώς τύφλα με ένα μπουκάλι βότκα στο χέρι.

"Αν σου πετάξω την βότκα στο κεφάλι θα δεις πόσο καλά θα κοιμηθείς" σιγοψιθύρισε ο Gene γυρνώντας το κεφάλι του προς την άλλην κατεύθυνση.

"Gene θα σου κάνω μια ερώτηση" είπα ενώ προσπάθησα να χαλαρώσω τους μύες του προσώπου που με τα ακροδάχτυλα μου."Με ποιον βρίσκομαι αυτήν την στιγμή;"

"Με εμ...."

"Ναι με εσένα" τον διέκοψα.

Η πόρτα άνοιξε απότομα και βγήκε η Kathrine."Πιτσουνάκια νομίζω πως ήρθε η ώρα να σας χωρίσω και να δανειστώ την Rosy"

Κοιταχτήκαμε με τον Gene και μου έσκασε ένα χαμόγελο."Μην με μισείς"

Γέλασα και μπήκα μέσα στο δωμάτιο κλείνοντας πίσω την πόρτα μου."Ουαου μόνο το μισό πανεπιστήμιο σας άκουσε να τσακώνεστε"

"Εμένα μου λες;Το άλλο μισό θα μας ακούσει το απόγευμα που θα γυρίσω από την" είπα.

"Κλινική;" με κοίταξε με ανασηκωμένο το φρύδι ανήσυχη.

Σκατά, σκατά, σκατά, σκατά, σκατά.

"Πρόκειται για τις ζαλάδες ε; Είχα καταλάβει ότι δεν είναι μόνο αυτές κι ας μην το παραδεχόσουν"

Αναστέναξα και κούνησα αρνητικά το κεφάλι μου."Ας πούμε ότι είμαι άρρωστη Κάθλιν, πολύ, πολύ, άρρωστη" της χαμογέλασα.

"Γιατί δεν μου το είπες;" Είπε και δάκρυα άρχισαν να πέφτουν κατευθείαν από τα μάτια της.

Σηκώθηκα από το κρεβάτι και την πλησίασα, βάζοντας την στην αγκαλιά μου."Επειδή ήξερα ότι θα έχεις αυτήν την αντίδραση"

"Ναι αλλά έπρεπε να το ξέρω να είμαι προετοιμασμένη για το οτιδήποτε.Rosy μπορεί να σε ξέρω έναν μήνα αλλά έχεις σταθεί δίπλα μου περισσότερο από άτομα που τα ξέρω χρόνια" είπε ρουφώντας την μύτη της.