Tough Lover

-43-

Τοποθέτησα την κούτα με τα βιβλία στο γραφείο μου ξεφυσώντας.Τουλάχιστον το πανεπιστήμιο αυτό σου προσφέρει και δωρεάν μαθήματα γυμναστικής μεταφέροντας πάνω κάτω τους τόνους από βιβλία που απαιτούν.

Ονειρικό.

Αυτό ήταν λοιπόν υποθέτω, τώρα πια αυτή θα είναι η ζωή μου.Τόνοι βιβλία και μονίμως λουμπάγκο.

Έκατσα στο κρεβάτι και έβαλα τα πόδια μου στον τοίχο ανάποδα για να βολευτώ.

Μόλις επέστρεψα από το αεροδρόμιο του Λονδίνου και ειλικρινά νιώθω εξαθλιωμένη,όχι μόνο από το βάρος που κουβάλησα αλλά και ψυχικά,όμως έτσι πρέπει να γίνει, τουλάχιστον για τώρα.

Δεν μπορούσα να αντέξω ψυχικά όλον αυτόν τον κόσμο να στηρίζεται από εμένα και να περιμένει με ανυπομονησία, είναι καλύτερο να το περάσω αυτό εδώ.

Μόλις είπα στην μητέρα μου τις σκέψεις μου, φώναξε τον γιατρό.Μας μίλησε σχετικά με την θεραπεία στο εξωτερικό και πως το νοσοκομείο μας προσφέρει την δυνατότητα να σπουδάσω σε ένα πανεπιστήμιο.

Μόλις το άκουσα αυτό ήθελα να βάλω τα κλάματα από την χαρά μου και να μην σταματήσω ποτέ.Επιτέλους κάτι άρχισε να πηγαίνει καλά.

Ο γιατρός συνεννοήθηκε με την μαμά μου σχετικά με τις λεπτομέρειες και μας άφησε ξανά μόνες.

Οι επόμενες κινήσεις ήταν να κλείσει το πρώτο εισιτήριο που βρήκε διαθέσιμο,και να πάει σπίτι να μαζέψει κάποια από τα πράγματα μου.

Σκεπτόμουν να πάρω μαζί τα απολύτως απαραίτητα,σαν να πήγαινα ένα ταξίδι,απλά με λίγα παραπάνω πράγματα.Επίσης θα ήθελα να πάρω μαζί μου τα μπλοκ μου,τα είδη ζωγραφικής και μερικά βιβλία.

Το τηλέφωνό μου άρχισε να ηχεί στις τσέπες μου.Υπέροχα, ούτε ένα λεπτό ησυχίας δεν μπορώ να έχω.

Πήγα να σηκώσω το κινητό όμως αυτό γλίστρησε και βρέθηκε στην άλλην άκρη του δωματίου,μην ρωτάτε πως μόνο εγώ θα μπορούσα να το καταφέρω αυτό είναι η αλήθεια.

"Μωρό μου είσαι καλά;" ακούστηκε η αναστατωμένη φωνή της μαμάς μου στο ακουστικό.

"Όλα εντάξει μαμά, απλά το κινητό εκσφεντονίστηκε από τα χέρια μου" αναστέναξα σηκώνοντας το από το πάτωμα και άραξα ξανά πίσω στο κρεβάτι μου.

"Κλασσική Rosy" είπε γελώντας και αναστέναξε και εκείνη."Είναι πολύ περίεργα, ξέρεις που δεν είσαι εδώ" είπε μελαγχολικά.