-17-

1.8K 209 1
                                    

Ανοιγόκλεισα τα μάτια μου βιαστικά.Το μόνο που βλέπω είναι μια θολούρα ακριβώς από πάνω μου.Πρέπει να είναι λάμπα.Τα ξανακλείνω και τα ανοίγω ακόμη μια φορά.Η όραση μου πλέον έχει επανέλθει σε μεγάλο βαθμό.

Προσπάθησα να κουνήσω το κεφάλι μου ελαφρά,καθώς το νιώθω πολύ βαρύ,και κοίταξα γύρω μου.Είδα την μητέρα μου τυλιγμένη σαν ντολμαδάκι σε έναν άχαρο καναπέ.

Που βρισκόμαστε;

Και Θεέ μου πόσο διψάω.Ο λαιμός μου είναι εντελώς στεγνός.Το μάτι μου πέφτει στο ποτήρι στο τραπεζάκι δίπλα μου.Απλώνω το χέρι να πάρω το ποτήρι μα με μια αδέξια κίνηση το έριξα κάτω με αποτέλεσμα να σπάσει σε χίλια κομματάκια.

Η μαμά μου τινάχτηκε στον ύπνο της,που λογικό το βρίσκω και με κοίταξε τρομοκρατημένη."Κορίτσι μου είσαι καλά;" μου χάιδεψε το μέτωπο και με φίλησε 100 φορές.
"Θες να με τρέλανε εντελώς;Γιατί δεν βλέπεις που πας;Γιατί πρέπει να είσαι τόσο απρόσεκτη;" είπε και με κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω.

"Τι έννοεις;" έσμιξα τα φρύδια μου και έκανα μια κίνηση να σηκωθώ αλλά πονούσα."Εννοώ πως βγήκες στον δρόμο χωρίς να κοιτάς και σε παρέσυρε ένα αμάξι γλυκό μου.Νομίζαμε πως θα σε χάσουμε" δάκρυσε η μαμά μου και με αγκάλιασε.

"Γιατί πληθυντικός;Αα ναι,εσύ και Eva να φανταστώ" είπα γελώντας και την κοίταξα.Εκείνη έγνεψε αρνητικά και σηκώθηκε απότομα."Πάω να πω στο περίεργο αγόρι που ξενυχτάει εδώ και τρεις μέρες έξω από το δωμάτιο σου ότι ξύπνησες" έδειξε την πόρτα και βγήκε έξω αφήνοντας με σκεπτική.Ποιος νοιάζεται τόσο για εμένα;

Η πόρτα ξανά άνοιξε και ένα γεροδεμένο κορμί έκανε την είσοδο του.Δεν θα μπορούσε να ανήκει σε κανέναν άλλον παρά στον Eugene."Γαμώ την ξεροκεφαλιά σου ρε Rosetta,ξέρεις τι θα μπορούσες να πάθεις;Ξέρεις πόσο τρελάθηκα όταν σε είδα;" είπε με μια ανάσα νευριασμένος και έριξε μια μπουνιά στον τοίχο με όλη του την δύναμη.

Εσφιξα το σαγόνι μου."Ίσως αν πρόσεχες τα λόγια σου να μην έτρεχα έτσι στον δρόμο" .Εκείνος γύρισε και με κοίταξε παίρνοντας μια βαθειά ανάσα."Rosetta με ξέρεις" γέλασε και στήριξε το κεφάλι του στο χέρι που είχε ακουμπησμένο στον τοίχο.

"Ίσως και να μην σε ξέρω.Δεν γίνεται την μια μέρα να έρχεσαι και να κάνεις φασαρία επειδή είμαι έξω με άλλον,να με φιλάς και να μου πετάς ότι με ήθελες για το κρεβάτι.Καλύτερα να μην το ξεκινούσες καν" είπα σχεδόν φωναχτά ενώ είχα καρφωμένο το βλέμμα μου στα μάτια του.

Tough LoverWhere stories live. Discover now