~Olmayan Bir Canavar~

116 10 7
                                    

Yudum'dan

Sabah uyandığımda kahvaltımı etmek için aşağı indim. Aslında pek bir iştahım yoktu ama açda durulmaz dimi? Mutfağa inip kahvaltımı ettim. Kahvaltıyı bitirdikten sonra telefonu elime alıp Ezel'i aradım. Tam kapanacağı sırada açıldı.

"alo"

"efendim Yudum"

"Gece'nin durumu nasıl? "

"durumu şimdi daha iyi "

"Sevindim. Neyse ben kapatıyorum, malum okula gidicem"

"tamam görüşürüz "diyip telefonu kapattı. Üstümü değiştirip okula gittim.

Okula geldiğimde Dersliğin olduğu sınıfa girip dersi dinlemeye başladım.

Pars'dan

Bunu bana nasıl yaptı? Nasıl kıydı benim sevdiğime? Neymiş efendim o seni aldattı. Şerefsiz.

Belki beni sevmiyordun da o yüzden Asya'yı öldürdün. Peki Alişyayı düşünmedin mi hiç? Hergün abisinden dayak yerken onu kimin koruyacağını düşünmedin mi aptal?

Madem sen benim canımı aldın, bende senin hayatını bitirecem. Ama bu sefer silahla değil, demir arkalarına atmakla.

Alişyaya, Asya'yı öldürenin Yudum olduğunu söyledim. İnanmadı, hatta şaka yaptığımı zannedip güldü. Kanıtları gösterince yüzündeki gülümseme soldu. Bu sefer gözleri doldu. O da aynı Asya gibiydi, sinirlenince gözleri dolardı. İkizler sonuçta. Ondan öç almaya karar verdik. Biz plan düşünürken yanımıza Gece ve Ezel geldi. Eğer onlara yardım edersek, Yudum'dan intikam da alabileceğimizi söylediler. Hemen kabul ettik.

Bizi bir depoya getirdiler. İçeri girdiğimizde bizi kaçıran adamların olduğunu gördüm. Doğru bu Yudum'un kuzeniydi. Diğerleri de arkadaşları galiba. Artık arkadaş kelimesi bana çok yabancı geliyor. En çok güvendiğim insan, sevdiğimi öldürdü. Arkadaş kavramı artık benim için öldü, o artık sadece benim için öç alınacak bir kişi ve bu öcü almama yardım edecek kişilerde Savaş ve arkadaşları, Ezel ve Gece.

Savaş'dan

Herşey planlandığı gibi gidiyordu. Bakalım Yudum hanım ailemi öldürme sebebin ne? Çok yakında bunu öğreneceğim. Sadece biraz daha kızlara güvenmeni beklemeliyim. Sonra tüm sırlar ortada olacak. Yeni planımız şu, bu sefer Çakıl denen köpeği kaçıracağım. 1 hafta sonunda köpeği Gece ve Ezel'in eline teslim edip onlara biraz daha güvenmesini sağlayacağım.

Önceki planımda, fazla samimi olmasam da tüm işlerimi halleden bir arkadaşımla Yudum ve Asya'nın fotoğraflarının olduğu bir dosya verdim. Pars'a bunu verecekti. Verdi de, sonrası kendiliğinden gelişti. Tabi Gece'nin vurulması planın parçasıydı. Zaten altında koruyucu yelek vardı. Şimdi sırada son planlara sonra gerçekler ortaya çıkacak.

Yudum'dan

Okuldan çıktığım gibi direk hastanenin yolunu tuttum. Hastaneye geldiğimde yoğun bakım ünitesinde beklemeye başladım. Ezel yoktu, anlaşılan içeride. Biraz daha bekleyebilirim.

×××

1 saattir içeriden birinin çıkmasını bekliyorum ama kimse çıkmıyor. Daha fazla bekleyemeyeceğim için hastaneden çıktım.

Yolda yavaş yavaş yürürken düşünüyordum. Acaba kızlara güvenmeli miyim diye. Eğer onlara güvenirsem bir kötü, bir de iyi olasılığı düşünüyordum. Araba kornasının sesini duymamla düşüncelerinden sıyrıldım. Tam da çarpacağı sırada kolumdan birinin tutup çekmesiyle yere düştüm.

Gözlerimi açıp tepemdeki kişiye baktım. Ezeldi,ama o hastanede olması gerekmiyor mu?

"iyi misin? " dedi endişeli sesiyle. Kafamı sallayıp düştüğüm yerden kalktım.

"sen burda ne arıyorsun? Gece'nin yanında olman gerekmiyor mu? "dedim.

"Gece'nin kaldığı odadaydım. Tam çıktığım zaman sende gidiyordun. Arkandan seslendim Ama duymadın. Araba çarpacağı zaman da kolundan tuttum ve çektim. "dedi hızlıca. Kararımı vermiştim. Artık onlara güveneceğim.

"teşekkür ederim "diyip sarıldım. İstemsiz de olsa sarılmıştım. Bu istemsiz şeyler çok fazla olmaya başladı.

×××

Eve geldiğimde direk odama çıkıp üstümü değiştirdim. Üstümü değiştirince yatağa uzandım. 11 yıl, dile çok kolay bir cümle. Ama o 11 yılın içinde olanları söylemek işte o biraz zor, hemde çok zor. Yaptığım herşey, ailemin bana yaptıkları bunları asla unutamam. Beni onlar bu hale getirdi, içimde olmayan bir canavar çıkarttılar. Bu canavar sadece sevdiği insanlara zarar gelince çıkıyor. Alişya ve Pars gibi. Kimse beni anlamak istemiyor. Neden böyle yaptığımı bilmek istemiyorlar ama artık neden böyle yaptığımı bilecekler. Onlara herşeyi anlatacağım. Seçim onlara kalmış, ya benimle dost olurlar ya da bana tiksinerek bakan insan umrumda değil.

×××
Yeni bölümü sabırsızlıkla bekleyen okurlarıma gelsin ☺️☺️

TOZLANMIŞ Kalpler - Tamamlandı-Where stories live. Discover now