TOZLANMIŞ Kalpler - Tamamlandı-

~Uyanmış~

Kusura bakmayın canlarım, okul olduğu için yeni bölüm atamıyorum. Sadece Cuma, Cumartesi ve Pazar günleri bölüm atacağım. Umarım beğenirsiniz iyi okumalar 😊

3 gün sonra

Uğur'dan

Şuan hastanede yoğun bakım ünitesinin önünde bekliyorduk. Kim için mi? Yudum için. Diyeceksiniz şimdi Yudum ölmedi mi olayı size şöyle izah edeyim.

3 gün önce

Yudum'u götürdüklerinde orda diz çöküp ağlamaya devam ettim. Bir süre sonra oturduğum yerden kalkıp sarsak adımlarla yürümeye başladım. Herşey benim için bitmişti, ben artık bir ölüydüm.

Ne ara eve gelip ne ara boş boş salonda dikilmeye başladım bende bilmiyorum. Ben artık hiçbirşey bilmiyorum. Savaşlara haber vermediğim aklıma gelince telefonu cebimden çıkarttım. Tam arama tuşuna basacağım sırada komiser Bey'in aradığını gördüm. Telefonu açtım.

"alo Uğur bey"

"buyrun komserim"

"nasıl söylenir bilmiyorum ama acil hastaneye gelmeniz lazım"

"neden "

"şey... Bulduğumuz ceset Yudum hanıma ait değilmiş"

"ne? S... Siz ciddi mi... Mi... Misiniz?"

"evet"

"tamam geliyorum" diyip telefonu kapattım. Az önce hiçbirşey bilmeyen ben, şimdi hemen hastaneye gitmem gerektiği biliyorum.

Sarsak adımlarla girdiğim evden koşarak çıkmıştım. Hastaneye gelince hemen morg bölümüne gittim. Komiser görünce yanına gittim.

"komiser siz emin misiniz? " dedim.

"eminim ama tek bizim emin olmamız bir işe yaramaz. Cesedi tekrar teşhis etmeniz lazım. " dediğinde kafamı salladım ve morga girdik. Morga girince ölmüş kişinin yanına yaklaştım. Örtüyü bu sefer bir anda açtım. B... Bu Yudum değildi. Ama nasıl olur? O uçurum kenarında kontrol ettiğim kişi Yudumdu.

"komiser bey bu Yudum değil" dedim.

"tamam Uğur bey siz sakin olun. Ben ekiplere haber vereceğim." dediğinde kafamı salladım ve morgdan çıktık.

Morgan çıktıktan sonra Savaş ve Barlas'ın yanına gittim. Yanlarına vardığımda ikisinin gözleri kıpkırmızıydı. Bende öyleyim, hiçbirimizin birbirimizden farkı yok.

"ablam bulundu mu? " dedi Savaş. Kafamı hayır anlamında salladım. Çünkü şuan bulunduğumuz durum kafamı karıştırmıştı. Konuşacak doğru düzgün kelime bulamıyorum.

×××

Aradan 2 saat geçtikten sonra telefonum çaldı. Arayana baktığımda Yudumun numarasıydı. Telefonu hemen açtım.

"alo"

"buyrun"

"Uğur siz misiniz? "

"evet siz kimsiniz? "

"ben avcıyım. Ormanda köpeğimle gezerken birisini gördüm. Yanına gittik ve baygın olduğunu gördük. Telefonu aldım ve en son numarayı aradım."

"siz şuan neredesiniz? "

"Biz... Bu Adresteyiz. "

"tamam hemen geliyorum. Lütfen onun başında bekleyin" diyip telefonu kapattım ve komisere haber verdim. Hastaneden çıkıp hemen adamın bana verdiği adrese geldik.