~O Adam...~

58 6 2
                                    

 1 ay sonra

Yudum’dan

“ bak Uğur seni baştan uyarıyorum o gönderdiğim yemeklerin hepsi bitecek yoksa çok kötü bozuşuruz”

“Birtanem tamam hepsini bitireceğim ama sabahtan beri bu 12 arayışın fazla abartmadın mı? “

“ben hasta olacaksın diye seni düşünüyorum ama sen sabahtan beri çok fazla aramama takıldın öyle mi? Peki aramıyorum bir daha naparsan yap!” diyip telefonu suratına kapatmıştım. Allahım ya adama bak! Ben onu düşünüyorum onun düşündüğü şeye bak. Kızlar da karşımda gülüyor vallahi çıldıracağım.

“sizde gülüp durmayın şimdi sinirimi sizden çıkarıcam” dedim sinirle.

“benim bebişim var bana bir şey yapma! Geceye yap ne yapacaksan” dedi Ezel karnını tutarak.

“benim bebişim yok sanki. Görümceciğim sen ikimize de zarar verme “ dedi Gece. Gülümsedim ve konuştum.

“iyi be tamam şaka yapmıştım. Neyse kahve içemeyeceğinize göre size portakal suyu getiriyorum “ dedim ve ayağa kalkarak mutfağa yöneldim. Dolaptan biraz portakal aldım ve sıkmaya başladım. Ezel ve Gece hamile olduğu için onların yiyemeyeceği ve içemeyeceği bir sürü şey var. O yüzden dikkat ediyoruz. Ezel’in bebeği 7 Haftalıktı. Gece’nin ise daha  3 haftalık. 1 hafta önce Gece ile birlikte hastaneye gitmiştik. Gece baş dönmesi ve mide bulantısı vardı. Doktora gittiğimizde 2 haftalık hamile olduğunu söylemişti. Bu haberi vermek için Bizimkilerin yanına gitmiştik. Tabi Savaş bu haberi duyar duymaz bayılmış. Ayılıncada Geceye fazla ağır eşya kaldırmaması için fırça atmıştı.

“görümce nerdesin? “ dedi gece salondan.

“geldim! “ Diye bağırıp portakal suyunu bardaklar doldurdum ve salona geldim. Salona geldiğim an telefonum çalınca kızlara bardaklarını vermiştim. Telefonu elime alıp arayana baktığımda Savaş arıyordu.

“alo”

“efendim Savaş “

“abla Gece orda mı? “

“merak etmeyin ikiside yanımda gözetimi altında “

“tamam bak abla Gece iş yapmaya kalktığı an bağır benden izin! “ dedi Savaş. Telefon bir süre ses gelmedi.

“Yudum Ezelde aynı şekilde ne iş yapacak ne de hareket edecek tamam mı? “ dedi Barlas.

“tamam onlar güvenli ellerde hadi siz işinize bakın” dedim ve telefonu kapattım. Kızlara baktığımda bana bakıyorlardı  

“sizinkiler aradı. Eğer iş yapmaya kalkarsanız size bağırabilşrmişim. Öyle söyledir” dedim.

“sen varken hangi akıllı çalışmaya yeltenir ki? “ dediler aynı anda gülerek. Kaşlarımı çattım.

“ne demeye çalışıyorsunuz? “ dedim.

“birşey demedik canım tamam sakin ol” dedi Ezel. Omuzlarımı silktim ve televizyondaki adını bilmediğim yarışmayı izledim.

×××

Aradan saatler geçmiş, akşam olmuştu. Kapı çaldığında yemeğin altını kısarak koşarak kapıya gittim. Kapıyı açtığımda Uğur, Savaş ve Barlas kapıdaydı.

“savaş, Barlas kızlar eve dinlenmeye gitti. Büyük ihtimal uyuyorlardır. Yemeğinizi burda yiyin gelin hadi” dedim. Kafalarını sallayıp mutfağa geçtiler. Nedense hepsi somurtuyordu. Uğur bile gönlümü almak için en ufak bir hareket bile yapmamıştı. Gözlerimin dolduğunu hissedince elimin tersiyle gözlerimi sildim ve kapıyı kapatıp mutfağa girdim.

TOZLANMIŞ Kalpler - Tamamlandı-Where stories live. Discover now