TOZLANMIŞ Kalpler - Tamamlandı-

~Görümce Bozuntusu~

Savaş'dan

Ablamın yanında otururken düşündüm. Onu nasıl orda bıraktık. En son gülüyordu. Sonra yere oturup kulağını kapatmıştı. Ben ve Barlasta şaşkınlıktan onu unutmuş olmalıyız. Bir hışım aşağıya indim ve Barlas'ı sarsarak uyandırdım.

Uyandığında sersem bir şekilde etrafına baktı. Beni görünce hemen ayağa kalktı ve konuştu

"günaydın dostum. " dedi

"hiç Günaymadın Barlas. Siz nasıl ablamın orda unuttunuz? Hadi ben Gece bayıldı diye herşey aklımdan uçtu gitti. Sen ne diye ablamı unuttun"dedim hafif sesimi yükselterek.

"Savaş Yudum'a ne oldu ki? "dedi sakin sesiyle.

"ne mi oldu? Hasta olmuş, eğer orda biraz daha kalsaydı belki şuan yanımızda değil... "lafımı tamamlayamayan ablamın bağırışını duydum.

"SAVAŞŞŞ"diye bağırmıştı. Koşarak odasına gittiğim zaman yatağın üzerinde zıplıyordu. Hemen yanına gidip ablamın yataktan indirdim.

"abla ne yapıyorsun sen? Zaten gözlerin kör bir de yataktan düşüp beyin kanaması mı geçirmek istiyorsun? "Diye bağırdım.

"ne kızıyorsun? Hem ben artık kör falan değilim. Şimdi uyandığımda herşeyi görmeye başladım. Bak şuan seni görebiliyorum. Sinirden gözlerin kıpkırmızı, surat ifaden ise çok sert "dediğinde şaşırmıştım. Ablam konuşmaya devam etti.

"bak şimdi de şaşkın ördeğe döndün "diyip güldü ve bana sıkıca sarıldı. Ben hala şoktan çıkamamışken ablam geri çekildi ve yanağıma çok hafif tokat attı. Atılan tokat ile kendime geldim ve sıkıca ablama sarılıp ağlamaya başladım.

"Savaş ben sana ağlamayacaksın demedim mi? Bak cidden döverim bu sefer "diyip güldü bende güldüm. Allahım sana çok teşekkür ederim.

×××

Saat 16.24 geçiyordu. Gül abla ve Uğur gitmişlerdi. Barlas ve Ezel gezmeye gitmişti, Efe abi Allah bilir nerde. Ben ve Gece'de salonda oturuyorduk. Geceyi bayılmaması için dua ederek kolumun altına çektim. Şaşkınlıktan gözlerini kocaman açtı.

"niye bu kadar şaşırıyorsun? "dedim. Derin bir nefes aldı ve konuştu.

"niye şaşırmayayım? Sonuçta hayatım boyunca ilk defa sevgilim oluyor. Bu hareketlerine şaşırmayayım mı? "dedi. Sadece şunu söyledim 'seni son nefesime kadar sevdiğimi söyleyeceğim' diyip güldüm ve alnından öptüm. Tabi o sırada ablam yanımıza geldi.

"hoşt lan ayrılın bakıyım aile var burda! "Diye söyledi sahte bir kızgınlığı olduğu çok belliydi. Gece ayağa kalktı ve konuştu.

"bana bak görümce bozuntusu, seni şuracıkta kardeşin var demem yolarım. Allah allah 2 dakika yalnız kalalım dedik yalnız bırakmıyorsunuz"dedi. Oo baya sinirlenmiş anlaşılan ama ablam bu lafın altında kalır mı asla.

"bana. Sen. Görümce bozuntusu. Dedin dimi yanlış anlamadım. "dedi. Gece kafa sallayınca konuşmaya devam etti.

"Yenge bozuntusu şuan kardeşimle sevgili olmanın sebebi benim. Siz benim sayemde sevgili oldunuz ayrıca istersem kardeşimi senin elinden çorap söküğü gibi alırım bir hamleme bakar"dedi ablam. Anlaşılan ablam da sinirlenmeye başlamıştı. Gece konuşacağı sırada ben lafa daldım.

"yeter kesin şunu! Benim sevgim ikinizede yeter niye kavga ediyorsunuz? "dedim. Kollarımı açtım ve gelmelerini işaret ettim. Ablam sağıma Gece soluma geçti. İkisine de sıkıca sarılıp alınlarından öptüm. Onlar beni ailem, ikisi bana yeter de artardı yanımda başka kimseye ihtiyacım yok.

Uğur'dan

Yudum'un evinden çıkar çıkmaz ilk işimiz mezarlığa gitmek olmuştu. Teyzemle birlikte mezarlığa gelince annemin mezarına getirdiğim zammbakları mezarın üstüne koydum. Derin bir nefes aldım ve konuştum.

"anne. Uzun zamandır yanına gelmiyorum özür dilerim. Lütfen affet bu aptal oğlunu. Uzun zamandan beri kafam çok karışık sevdiğim birisi var biliyor musun? Sen benim neler yaptığımı bilirsin aslında. Neyse, eğer ona duygularımı ifade edersem senin gibi beni bırakıp gitmesinden çok korkuyorum. Bu korkum yüzümden ona yaklaşıyorum bile. Keşke beni hiç bırakmasaydın anne, keşke. Şuan yanımda olsaydın bana akıl verirdin. Teyzem bana çok iyi baktı bu yaşıma kadar hala da bakmaya devam ediyor. Biliyor musun? Teyzemle beni sevgili sananlar bile var. Tabi sonuçta aramız da 5 yaş var. Sen beni bıraktığında ben 5,teyzem 10 yaşındaymış. O zamandan beri beni hiç yalnız bırakmadı. Babamdan bile korudu beni. Neyse fazla uzatmayacağım anne lütfen rüyama gir ve bana akıl ver lütfen "diyip mezar taşını öperek teyzemle birlikte mezarlıktan çıktım.