Daha onun öncesinde; adamın odasından sesler geliyor, kapının altından duman gibi bir şey çıkıyordu. Kapıyı çalınca adam yeni uyanmış gibi kalkıyor... Yani artık işi bırakıp; memlekete mi dönsem, gelince de bu evden ayrılsam mı diye düşünmeye başlamıştım ama kendime cesaret veriyordum "Tesadüf bu olanlar." diyordum... Herneyse; o gece tavana bakarken uyuyakalmışım.
Uyandığımda sabah olmuştu ancak üzerimde bir ağırlık vardı. Kalkıp pencereden dışarı baktım. Hava kızıldı ancak ilginç birşey vardı; Güneş gözükmüyordu. Sadece iç bunaltan bir kızıllık vardı. Sokaklar bomboştu. Biraz daha yatayım deyip arkamı dönmemle Atakan'ı o masmavi gözleriyle bana bakarken ve ayakları ters bir halde görmem bir oldu. Ancak yüzü görünmüyordu. Sadece bana baktığını ve masmavi gözlerini görebiliyordum. Olduğum yerde bayılır gibi olurken uyandım. Kan ter içinde kalmıştım. Hayatımda böyle bir kabus görmemiştim. Evet çok kötü bir kabus görmüştüm.
Saat gece 04:30'du ama sanki yıllardır uyuyor gibiydim. O anki çaresizliği anlatmak çok güç. Sadece oturup kaldım yatağa. Bir yandan da kendime cesaret vermeye çalışıyordum. Bu zamana kadar dinlediğin korku hikayelerinden, izlediğim korku filmlerinden dolayı böyle bir kabus gördüğümü, yaşadıklarımın; bilinçaltımın bana oynadığı bir oyundan ibaret olduğunu filan söylüyordum.
BÖLÜM SONU
Devam Edecek
