Bu sefer Atakan’ın evinde yaşadığım deneyimden çok daha korkunç, çok daha derin tedirginliklere götüren bir deneyim yaşayacaktım. Bunlardan habersiz, sadece kurtulmak umuduyla okuyordum mumun yaydığı hafif ışıkta kağıdı. Atakan’ın sesi, adamın sesi, benim sesim; o günahlar odasında birbirine karışıyordu. Mumların ışığı hafif hafif titremeye başladı. Adam ezbere okumaya devam ederek gözlerini açtı. Okuyor, okudukça da aynanın ortasına bakıyordu. Birden gözleri dev gibi oldu.
Sesi hızlandı. Bağırarak okuyordu. Mumların alevleri yükseldi, dumanlar arttı. Odada hareket ediyorlardı. Duvarlardan net biçimde görülüyordu; artık içerideydiler. Hoca bağırarak adını sordu. “… oğluyum.” dedi. Tekrar adını sordu. “… oğlu …’yım.” dedi. “Ne istiyorsun …oğlundan?” dedi. Benden bahsediyordu. Adım anılınca içimdeki korku iki kat daha büyümüştü. “O katil. dedi benim için…
Şu anda çok iyi Arapça biliyorum. Şimdi düşününce çok iyi hatırlıyorum çağırdığımızın neler söylediğini. Sebebini ben de bilmiyorum ama çağırdıklarımızın ya da biz istemeden gelenlerin hepsi Arapça konuşuyorlar. Arapça bilmeyen adamla da konuşabilirler. Siz onu anlarsınız, cevap da verebilirsiniz ancak bunu fiziksel bir olay olarak düşünmeyeceksiniz. Ben rüyamda konuşurken de babam yemin ediyordu Arapça bağırdığıma. Lakin o zamanlar tek kelime dahi Arapça bilmiyordum. Buna benzer şeyleri yaşamış olanlar bu durumu anlayacaklardır.
BÖLÜM SONU
Devam Edecek
